Na osnovu člana 55. Zakona o sudovima Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske", br. 111/04, 109/05 i 37/06), člana 41. Zakona o Pravobranilaštvu Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske", broj 16/05), člana 125. Zakona o administrativnoj službi u državnoj upravi Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske", broj 16/02) i člana 130. Zakona o radu ("Službeni glasnik Republike Srpske", br. 38/00, 40/00, 41/00, 47/02, 38/03 i 66/03), člana 3. Opšteg kolektivnog ugovora ("Službeni glasnik Republike Srpske", broj 27/06), Sindikat pravosuđa Republike Srpske i Ministarstvo pravde Republike Srpske zaključili su

POSEBNI KOLEKTIVNI UGOVOR

ZA OBLAST PRAVOSUĐA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 115 od 29. novembra 2006, 69/07, 18/08, 63/08)

I- OPŠTE ODREDBE

Član 1.

Posebnim kolektivnim ugovorom za oblast pravosuđa uređuju se prava, obaveze i odgovornosti radnika zaposlenih u sudovima, tužilaštvima, Pravobranilaštvu, kazneno-popravnim zavodima, okružnim zatvorima i Centru za edukaciju sudija i tužilaca Republike Srpske (u daljem tekstu: radnika), koji proističu iz rada i po osnovu rada, način rješavanja sporova između radnika i Ministarstva pravde - sudova, tužilaštava, Pravobranilaštva, kazneno-popravnih zavoda, okružnih zatvora i Centra za edukaciju sudija i tužilaca (u daljem tekstu: poslodavac), kao i drugi međusobni odnosi između radnika i poslodavca koji se ovim ugovorom detaljnije uređuju u odnosu na Zakon i odredbe Opšteg kolektivnog ugovora.

Član 2.

Ovim kolektivnim ugovorom ne može se utvrditi manji obim prava od prava koja su određena Opštim kolektivnim ugovorom, zakonom i konvencijama Međunarodne organizacije rada koje je ratifikovala BiH.

II- ZAKLjUČIVANjE I PRIMJENA UGOVORA O RADU

1. Uslovi za zaključivanje ugovora o radu

Član 3.

(1) Ugovor o radu zaključuje se između radnika i poslodavca na način i u postupku utvrđenim Zakonom o radu.
(2) Pored opštih uslova za zaključivanje ugovora propisanih zakonom, poslodavac je dužan utvrditi posebne uslove:
a) vrstu i stepen školske spreme,
b) odgovarajući stručni ispit,
v) radno iskustvo, ako je neophodno za samostalno obavljanje poslova,
g) posebnu zdravstvenu sposobnost za određene poslove za koje se zaključuje ugovor o radu.

2. Probni rad

Član 4.

(1) Poslodavac sa radnikom može zaključiti ugovor o radu uz probni rad. Probni rad može trajati najduže 3 (tri) mjeseca.
(2) Poslodavac je dužan utvrditi način sprovođenja i ocjenjivanja probnog rada i s tim upoznati radnika prilikom zaključivanja ugovora o radu.

3. Pripravnički staž

Član 5.

(1) Poslodavac može sa pripravnikom zaključiti ugovor o radu na određeno vrijeme.
(2) Pripravnički staž traje:
a) šest mjeseci, za lica koja imaju završenu srednju školsku spremu,
b) devet mjeseci, a najviše 12 mjeseci, za lica koja imaju završenu višu školsku spremu,
v) 12 mjeseci, a najviše 24 mjeseca, za lica koja imaju završenu visoku školsku spremu.
(3) Radnik koji se prima na rad u svojstvu pripravnika dužan je istekom određenog perioda položiti stručni ili drugi odgovarajući ispit.
(4) Stručno osposobljavanje pripravnika vrši se po posebnom programu propisanom od strane nadležnog državnog organa ili poslodavca. Poslodavac je dužan da pripravnika upozna sa sadržajem programa i načinom praćenja osposobljavanja pripravnika.
(5) Edukacija sudijskih pripravnika će se odvijati u skladu početne obuke, koju utvrđuje Centar za edukaciju sudija i tužilaca.

4. Prethodno provjeravanje stručnih znanja i radne sposobnosti

Član 6.

(1) Poslodavac može odrediti da se prije zasnivanja radnog odnosa sa radnikom izvrši provjeravanje njegovih stručnih i radnih sposobnosti za obavljanje poslova na određenom radnom mjestu.
(2) Provjeravanje se vrši izvršavanjem određenih poslova, odnosno zadataka radnog mjesta, testiranjem ili drugim vidom praktičnog rada koji odredi poslodavac.

Član 7.

(1) Provjeravanje stručnih i radnih sposobnosti vrši komisija ili stručni radnik koga odredi poslodavac.
(2) Protiv ocjene o stručnim i radnim sposobnostima radnika ne može se uložiti poseban prigovor.

5. Dopunsko osposobljavanje, stručno obrazovanje i usavršavanje prema zahtjevima procesa rada

Član 8.

(1) Poslodavac je dužan da u skladu sa promjenama u procesu rada, tehničko-tehnološkim unapređenjima, ili potrebama organizacije rada, organizuje stručno osposobljavanje i usavršavanje radnika.
(2) Poslodavac koji nije radniku obezbijedio stručno osposobljavanje, odnosno usavršavanje u skladu sa zahtjevima procesa rada na radnom mjestu, nema pravo na obeštećenje u slučaju materijalne štete koja nastane kao posljedica nestručnog rada, niti radnik po tom osnovu može trpjeti druge štetne posljedice.

6. Povratak radnika na posao nakon isteka funkcije

Član 9.

Poslodavac je dužan da omogući povratak na posao svojim radnicima nakon isteka izbora na funkcije koje su profesionalno obavljali, ukoliko se prijave poslodavcu u roku od 30 dana od dana isteka funkcije.

7. Upućivanje radnika u drugo mjesto i druge poslove

Član 10.

Poslodavac može privremeno rasporediti radnika na rad u drugo mjesto i na druge poslove na način i pod uslovima propisanim zakonom i opštim kolektivnim ugovorom.

III- RADNO VRIJEME

1. Puno radno vrijeme

Član 11.

(1) Puno radno vrijeme radnika iznosi 40 časova sedmično.
(2) U cilju zaštite zdravlja radnika i njegove psihofizičke sposobnost,i, poslodavac koji u svojoj unutrašnjoj organizaciji ima radnih mjesta na kojima se, i pored svih preduzetih mjera zaštite na radu, proces rada odvija pod uslovima koji bitno štetno utiču na zdravlje radnika dužan je pokrenuti postupak da se na takvim radnim mjestima skrati radno vrijeme, u mjeri u kojoj ti uslovi štetno djeluju na zdravlje. Ovo skraćenje može iznositi do 12 časova u radnoj nedjelji.
(3) Inicijativu za skraćenje radnog vremena može dati sindikat.
(4) Poslodavac donosi odluku o skraćenju radnog vremena u smislu stava 2. ovog člana na osnovu saglasnosti koju daje ministarstvo nadležno za poslove rada, na zahtjev poslodavca.
(5) Uz zahtjev za skraćenje radnog vremena poslodavac dostavlja nadležnom ministarstvu, stručnu analizu o uslovima rada na određenom radnom mjestu, sa mišljenjem o potrebi skraćenja radnog vremena za određeni broj časova u toku radne nedjelje.
(6) Analizu i mišljenje iz stava 5. ovog člana može dati naučno-stručna organizacija.

Član 12.

Radnik koji radi na radnom mjestu iz člana 11. stav 2. ovog kolektivnog ugovora ima sva prava po osnovu rada kao da radi s punim radnim vremenom određenim zakonom, kao i posebno pravo u skladu sa zakonom i opštim aktima.

Član 13.

Radnik kome se, u skladu sa zakonom, staž osiguranja računa sa uvećanim trajanjem, nema pravo na skraćenje radnog vremena u smislu člana 11. ovog kolektivnog ugovora.

2. Prekovremeni rad

Član 14.

(1) Poslodavac može uvesti prekovremeni rad radi obavljanja, odnosno završavanja poslova koji ne trpe odlaganja, a koji se ne mogu u određenom roku obaviti u redovnom radnom vremenu.
Prekovremeni rad se može uvesti istovremeno za više radnika ili samo za pojedinog radnika.
(2) Ne može se odrediti da radi prekovremeno:
a) radnica, počevši od šestog mjeseca trudnoće, ili ranije na osnovu mišljenja ljekara ginekologa, kao i majka do tri godine starosti djeteta,
b) radnik mlađi od 18 godina života,
v)