ZAKON

O PUTEVIMA

(Objavljen u "Sl. glasniku Republike Srpske", br. 11/95)

I- OPŠTE ODREDBE

Član 1.

Ovim zakonom uređuje se izgradnja, ekonstrukcija, održavanje i zaštita puteva, upravljanje magistralnim i regionalnim putevima, finansiranje puteva, kao i nadzor nad izvršenjem odredaba zakona i drugih propisa donesenih na osnovu zakona.

Član 2.

Pod putevima, u smislu ovog zakona, podrazumeva se svaka površina na kojoj se vrši saobraćaj.

Član 3.

Putevi, kao dobra u opštoj upotrebi, u državnoj su svojini.
Na putevima se mogu sticati prava korišćenja, prava službenosti i druga prava određena zakonom.

Član 4.

Mrežu puteva čine javni i nekategorisani putevi.
Javni put je površina od opšteg značaja za saobraćaj koju učesnik u saobraćaju može slobodno da koristi pod uslovima određenim zakonom i koju je nadležni organ proglasio za javni put, kao i ulice u naselju.
Nekategorisani put je površina koja se koristi za saobraćaj po ma kom osnovu i koja je dostupna većem broju raznih korisnika.

Član 5.

Javne puteve čine: magistralni, regionalni i lokalni putevi, kao i ulice u naselju.
Nekategorisane puteve čine: seoski, poljski, šumski i industrijski putevi, putevi na nasipima za odbranu od poplave, prilazi na put, biciklističke staze, prostori oko bezninskih stanica, autoservisa, putnih baza, auto-baza službe "Pomoć-informacije", kao i uređenje saobraćajne površine namenjene za kretanje pešaka, te zaustavljanje i parkiranje vozila radi odmora i rekreacije.

Član 6.

Međunarodni put je javni put koji se međunarodnim aktom, koji ratifikuje Republika Srpska (u daljem tekstu: Republika), svrstava u mrežu međunarodnih puteva.
Magistralni put je javni put koji povezuje glavni grad Republike sa glavnim gradovima susednih država ili važnija privredna područja Republike.
Regionalni put je javni put koji je od posebnog značaja za Republiku i obezbeđuje funkcionalnost i racionalnost mreže javnih puteva na teritoriji Republike ili koji povezuje privredna područja Republike ili obezbeđuje najracionalniju vezu između dve ili više opština i povezuje se sa odgovarajućim putevima susednih država.
Lokalni put je javni put koji povezuje podučja dve ili više opština ili povezuje naselja na području opštine ili koji je od značaja za saobraćaj na teritoriji opštine.
Kolovozi ulica u naseljima kroz koje prolaze magistralni, regionalni ili lokalni putevi i horizontalna signalizacija na njima smatraju se delovima tih puteva.

Član 7.

Magistralne i regionalne puteve utvrđuje Vlada Republike Srpske (u daljem tekstu: Vlada).
Lokalne puteve utvrđuje izvršni odbor skupštine opštine.

Član 8.

Javni put sačinjavaju donji i gornji stroj puta (trup puta); putni građevinski objekti i objekti za odvodnju (mostovi, vijadukti, nadvožnjaci, tuneli, galerije, potporni i obložni zidovi, propusti, jarkovi, drenaže, revizioni šahtovi i sl.); saobraćajna signalizacija; oprema puta; naplatne stanice i saobraćajne površine izgrađene uz kolovoz javnog puta namenjene za zaustavljanje autobusa radi ukrcavanja i iskrcavanja putnika, a javne puteve van naselja i zemljišni pojas sa obe strane puta širine najmanje 1 m, mereno od linija koje čine krajnje tačke poprečnog profila puta (putni pojas), kao i vazdušni prostor iznad kolovoza u visini od 7 m mereno od najviše kote kolovoza.
O javnim putevima i objektima na njima mora se voditi evidencija.

Član 9.

Javni put mora imati najmanje dve saobraćajne i dve ivične trake, a ulice trotoare sa izdignutim ivičnjakom.
Izuzetno od odredbe prethodnog stava, lokalni put može da ima samo jednu saobraćajnu traku, s tim da zavisno od preglednosti puta, na rastojanju od najviše 500 m, ima odgovarajuće proširenje za mimoilaženje vozila (mimoilaznice), a ulica samo jednu saobraćajnu traku bez proširenja, za jednosmerno odvijanje saobraćaja.

Član 10.

Javni put mora biti osposobljen da podnese osovinsko opterećenje od najmanje 10 tona po osovini.
Izuzetno od odredbe prethodnog stava, lokalni put, ulica u naselju i nekategorisani put, određeni odlukama nadležnog organa u Republici, mogu biti osposobljeni da podnesu osovinsko opterećenje od najmanje 6 tona po osovini.

Član 11.

Iznad kolovoza javnog puta mora da postoji slobodan prostor u visini od najmanje 4,5 m mereno od najviše kote kolovoza (slobodan profil puta).

Član 12.

Uz kolovoz javnog puta van naselja i magistralnog puta u naselju moraju se izgraditi saobraćajne površine za zaustavljanje autobusa radi ukrcavanja i iskrcavanja putnika.
Saobraćajne površine iz prethodnog stava namenjene za suprotne smerove vožnje ne smeju biti naspramno jedna prema drugoj.

Član 13.

Put može biti namenjen za mešoviti saobraćaj ili isključivo za saobraćaj određene vrste motornih vozila.
Autoput je javni put posebno izgrađen i namenjen isključivo za saobraćaj motornih vozila, koji je kao autoput označen propisanim saobraćajnim znakom, koji ima dve fizički odvojene kolovozne trake za saobraćaj iz suprotnih smerova, ukrštanje s drugim putem i železničkom ili tramvajskom prugom van nivoa i u čiji se saobraćaj može uključiti, odnosno isključiti samo određenim i posebno izgrađenim priključnim javnim putevima na odgovarajuću kolovoznu traku autoputa.
Put rezervisan za saobraćaj motornih vozila je javni put po kome mogu saobraćati samo motorna vozila i koji je kao takav označen propisanim saobraćajnim znakom.

Član 14.

Put ili deo puta može se odrediti samo za saobraćaj motornih vozila ako paralelno sa tim putem postoji odgovarajući put za druge vrste saobraćaja.
Namena puta određuje se na osnovu investiciono-tehničke dokumentacije za izgradnju puta, u skladu sa odgovarajućim tehničkim propisima.
Namena puta koji je u korišćenju određuje se na osnovu stanja i uslova saobraćaja na putu.

Član 15.

Javni put kroz grad ili drugo naseljeno mesto određuje se prostornim i urbanističkim planom grada, odnosno naseljenog mesta.
Promena magistralnog i regionalnog puta kroz grad ili drugo naseljeno mesto može da se vrši ako novi pravac magistralnog i regionalnog puta ispunjava, po svojim tehničkim karakteristikama, uslove koji se zahtevaju za tu kategoriju puta.
Javni put kroz grad ili drugo naseljeno mesto određuje skupština opštine, odnosno skupština grada, a za magistralni i regionalni put po pribavljenoj saglasnosti Ministarstva saobraćaja i veza.

Član 16.

Deo javnog puta, koji po izgradnji ili rekonstrukciji ne pripada novoj trasi puta, ne smatra se delom tog puta i prenosi se u nadležnost opštini u roku od mesec dana od dana puštanja u saobraćaj novoizgrađenog puta.

Član 17.

Obavljanje poslova održavanja, zaštite, korišćenja, razvoja i upravljanja magistralnim i regionalnim putevima obezbeđuje Republička direkcija za puteve (u daljem tekstu: Direkcija za puteve).
Obavljanje poslova održavanja, zaštite, korišćenja i upravljanja lokalnim i nekategorisanim putevima, kao i ulicama u naselju, obezbeđuje opština, odnosno grad (u daljem tekstu: nadležni organ koji upravlja putevima).

Član 18.

Upravljanje, održavanje i zaštita puteva u nadležnosti je države.

II- IZGRADNjA I REKONSTRUKCIJA PUTEVA

Član 19.

Pod izgradnjom puteva, u smislu ovog zakona, smatra se izgradnja puteva po novoj trasi.
Pod rekonstrukcijom puteva, u smislu ovog zakona, smatraju se radovi kojima se menjaju osnovne karakteristike postojećeg puta u cilju povećanja kapaciteta puta ili nivoa usluga.

Član 20.

Tehnička dokumentacija za izgradnju i rekonstrukciju javnih puteva treba da sadrži, naročito:
1. glavni (izvedbeni) projekat,
2. projekat saobraćajne signalizacije (vertikalne, horizontalne i svetlosne signalizacije), putne opreme i plan rasvete,
3. projekat priključivanja i ukrštanja puteva i prilaza postojećim objektima,
4. preglednu situaciju puta sa označenim lokacijama predviđenim za izgradnju saobraćajnih površina namenjenih za zaustavljanje i parkiranje vozila, benzinskih stanica, autoservisa, površina za privremeni smeštaj onesposobljenih ili iz saobraćaja isključenih vozila, putnih baza, auto-baza službe "Pomoć-informacije", naplatnih stanica i drugih objekata za potrebe puta, te projekat prilaza objektima predviđenim za izgradnju, sa javnog puta.

Član 21.

Saglasnost za izgradnju i rekonstrukciju magistralnih i regionalnih puteva, u postupku pribavljanja odobrenja za izgradnju daje Ministarstvo saobraćaja i veza, a za lokalne i nekategorisane puteve nadležni opštinski organ uprave.
Direkcija za puteve, odnosno nadležni organ koji upravlja putevima, dužni su da putem sredstava javnog informisanja objave predaju javnog puta na upotrebu.

Član 22.

Direkcija za puteve, odnosno nadležni organ koji upravlja putevima, dužni su da najmanje 30 dana pre početka radova na izgradnji, odnosno rekonstrukciji puta ili putnog objekta, o tome obaveste korisnike puta, putem sredstava javnog informisanja.
Preduzeća i druga pravna i fizička lica, koja se staraju o instalacijama ugrađenim u put i zaštitni pojas puta, odnosno putni objekat (kanalizacija, vodovod, gasovod, električni, telefonski, telegrafski kablovi i slične instalacije), kao i oni koji ameravaju da takve instalacije izgrade, usklađuju radove na tim instalacijama sa radovima na izgradnji puta.
Pri rekonstrukciji puta imaoci instalacija iz prethodnog stava dužni su da o svom trošku izmeste te instalacije, odnosno prilagode