NAPOMENA REDAKCIJE:
Odredba člana 284. Zakona o radu ("Sl. glasnik RS", br. 24/2005, 61/2005) glasi:
Odredbe kolektivnog ugovora koji je na snazi na dan stupanja na snagu ovog zakona, a koje nisu u suprotnosti sa ovim zakonom, ostaju na snazi do zaključivanja kolektivnog ugovora u skladu sa ovim zakonom.
Odredbe opšteg i posebnih kolektivnih ugovora zaključenih pre 21. decembra 2001. godine, a koje su na snazi na dan stupanja na snagu ovog zakona i koje nisu u suprotnosti sa ovim zakonom ostaju na snazi do zakljucivanja kolektivnih ugovora u skladu sa ovim zakonom, a najduže šest meseci od dana stupanja na snagu ovog zakona.
-----------------------------
Na osnovu člana 123. Zakona o radnim odnosima ("Službeni glasnik Republike Srbije", broj 55/96),
Republički odbor Sindikata delatnosti fizičke kulture i Vlada Republike Srbije zaključuju
POSEBAN
KOLEKTIVNI UGOVOR ZA DELATNOSTI FIZIČKE KULTURE
(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 11 od 7. aprila 2000)
I. OSNOVNE ODREDBE
Član 1.
Posebnim kolektivnim ugovorom za delatnosti fizičke kulture (u daljem tekstu: Ugovor) uređuju se prava, obaveze i odgovornosti zaposlenih i poslodavaca iz oblasti rada i radnih odnosa u delatnostima fizičke kulture, kao i međusobni odnosi učesnika ovog ugovora.
Na pitanja i odnose koji nisu uređeni ovim ugovorom primenjivaće se odredbe zakona i Opšteg kolektivnog ugovora.
Član 2.
Ovaj ugovor zaključuje se na neodređeno vreme i primenjuje se neposredno.
Član 3.
Organizacija iz delatnosti fizičke kulture u pojedinačnom kolektivnom ugovoru može utvrditi veća prava za zaposlene od prava utvrđenih ovim ugovorom.
Pojedinačnim kolektivnim ugovorom uređuju se specifična prava i obaveze i drugi odnosi koji nisu uređeni ovim i Opštim kolektivnim ugovorom, kao i pojedina prava zaposlenih u većem obimu ili povoljniji uslovi rada od uslova utvrđenih u ovom ugovoru.
Član 4.
O pojedinačnim pravima, obavezama i odgovornostima, odlučuje poslodavac, ako zakonom nije drugačije određeno.
Član 5.
Poslodavac je dužan da predsedniku sindikalne organizacije omogući da učestvuje u postupku utvrđivanja prava, obaveza i odgovornosti zaposlenih koji proističu iz zakona i kolektivnih ugovora.
Poslodavac kod koga nije organizovana sindikalna organizacija, dužan je da Sindikatu učesniku ovog ugovora dostavi opšti akt, odnosno ugovor o radu, koji zamenjuje pojedinačni kolektivni ugovor, na mišljenje.
II. RADNI ODNOS
1. Zasnivanje radnog odnosa
Član 6.
Postupak i način zasnivanja radnog odnosa vrši se u skladu sa zakonom, kolektivnim ugovorom, odnosno opštim aktom poslodavca.
Opštim aktom poslodavca utvrđuju se radna mesta, vrsta i stepen stručne spreme, potrebna znanja, odnosno iskustvo i drugi posebni uslovi za zasnivanje radnog odnosa na tim radnim mestima.
Član 7.
Radni odnos zasniva se ugovorom o radu, koji mora da sadrži sve elemente u skladu sa zakonom.
Ugovor o radu ne može da sadrži odredbe kojima se zaposlenom daju manja prava ili utvrđuju nepovoljniji uslovi rada od prava i uslova utvrđenih zakonom i kolektivnim ugovorom. Ako ugovor o radu sadrži takve odredbe, one su ništavne i umesto njih primenjivaće se odgovarajuće odredbe zakona, odnosno kolektivnog ugovora.
Član 8.
Opštim aktom o sistematizaciji radnih mesta, kao poseban uslov za zasnivanje radnog odnosa, može se predvideti prethodna provera radnih sposobnosti.
U pojedinačnom kolektivnom ugovoru treba konkretnije i detaljnije razraditi uslove i način provere radnih sposobnosti iz stava 1. ovog člana.
Član 9.
Aktom o sistematizaciji radnih mesta može se utvrditi probni rad na određenom radnom mestu.
Pojedinačnim kolektivnim ugovorom, odnosno ugovorom o radu utvrđuje se dužina trajanja probnog rada, sastav komisije, način za praćenje i ocenu rezultata probnog rada.
Član 10.
Radni odnos može se zasnivati i sa pripravnikom radi osposobljavanja za samostalan rad.
Pripravnik može zasnivati radni odnos na neodređeno ili određeno vreme, u skladu sa zakonom i opštim aktom poslodavca.
Poslodavac koji je sa pripravnikom zaključio ugovor o radu na određeno vreme, ukoliko se pripravnik osposobio za rad na radnom mestu koje je upražnjeno, dužan je da zaključi ugovor o radu na neodređeno vreme.
2. Raspoređivanje zaposlenih
Član 11.
Raspoređivanje zaposlenih vrši se u skladu sa zakonom, pojedinačnim kolektivnim ugovorom, odnosno opštim aktom poslodavca i ovim ugovorom.
Član 12.
U skladu sa potrebama procesa i organizacije rada, poslodavac može zaposlenog rasporediti na svako radno mesto koje odgovara stepenu i vrsti njegove stručne spreme, znanju i sposobnostima.
Potrebe procesa i organizacije rada u smislu ovog ugovora jesu:
- uspešnije i efikasnije obavljanje poslova određenog radnog mesta,
- potpunije korišćenje radne sposobnosti zaposlenog,
- usavršavanje postojeće i uvođenje nove tehnologije i organizacije rada,
- prestanak potreba za radom zaposlenog na određenom radnom mestu,
- smanjenje obima poslova,
- otvaranje novih radnih mesta,
- otklanjanje poremećenih odnosa u procesu rada, zamena odsutnog zaposlenog.
Član 13.
Pojedinačnim kolektivnim ugovorom treba utvrditi slučajeve i uslove u kojima zaposleni može da se rasporedi na rad iz jednog u drugo mesto bez njegovog pristanka.
U rešenju o raspoređivanju poslodavac je dužan precizno da navede okolnosti i činjenice koje dokazuju da je nastupila potreba da zaposleni bude raspoređen na drugo radno mesto.
Član 14.
Zaposleni se ne može rasporediti na rad iz jednog u drugo mesto: ako se time pogoršavaju njegovi porodični uslovi, ako na drugom radnom mestu nisu obezbeđeni jednaki ili bolji uslovi rada, ako je zaposleni invalid druge kategorije, žena za vreme trudnoće i sa detetom predškolskog uzrasta, sa detetom zaostalim u razvoju, sa teškim urođenim ili stečenim oboljenjima i psihofizičkim stanjima, zaposleni koji ima preko 25 godina radnog staža osiguranja.
Član 15.
Zaposleni se može rasporediti na drugo radno mesto koje odgovara njegovom znanju i sposobnostima i kad u određenom vremenskom periodu, najmanje tri a najduže šest meseci, ne pokaže potrebna znanja i sposobnosti za obavljanje poslova radnog mesta na koje je raspoređen, odnosno ne ostvaruje odgovarajuće rezultate rada.
Pojedinačnim kolektivnim ugovorom u delatnostima fizičke kulture, zavisno od specifičnosti delatnosti i prirode poslova određenog radnog mesta, utvrđuje se način na koji će komisija vršiti proveru znanja i sposobnosti, odnosno ocenjivati rezultate rada zaposlenog.
3. Prestanak potrebe za radom zaposlenih
Član 16.
Poslodavac je dužan da, u skladu sa Programom uvođenja tehnoloških ili organizacionih promena u delatnostima fizičke kulture i Programom ostvarivanja prava zaposlenih za čijim je radom prestala potreba, obezbedi jedno od prava koja su utvrđena Zakonom o radnim odnosima.
Član 17.
Pri određivanju zaposlenih za čijim je radom prestala potreba primenjuju se sledeći kriterijumi:
- rezultati rada,
- imovno stanje zaposlenog,
- broj članova