Na osnovu člana 23. Zakona o javnim skijalištima ("Službeni glasnik RS", broj 46/06),
Ministar ekonomije i regionalnog razvoja, ministar omladine i sporta i ministar za infrastrukturu i energetiku sporazumno donose

PRAVILNIK

O MINIMALNIM TEHNIČKIM USLOVIMA ZA UREĐENjE, OBELEŽAVANjE I ODRŽAVANjE SKIJALIŠTA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 46 od 24. juna 2011)

I. UVODNA ODREDBA

Član 1.

Ovim pravilnikom propisuju se minimalni tehnički uslovi za uređenje, obeležavanje i održavanje skijališta.

II. MINIMALNI TEHNIČKI USLOVI ZA UREĐENjE SKIJALIŠTA

Član 2.

Skijalište se uređuje kao prostorna tehničko-tehnološka celina koja sadrži:
1) polaznu i izlaznu stanicu i trasu žičare i ski-lifta, trasu ski-staze, ski-poligona i ski-rute;
2) uređaje, opremu i akumulaciju za osnežavanje skijaških staza;
3) infrastrukturnu mrežu neposredno uz skijalište;
4) servisne objekte skijališta;
5) pristupni put do skijališta;
6) parking čija veličina odgovara kapacitetu skijališta koji se umanjuje za broj smeštajnih kapaciteta objekata u neposrednoj blizini ulaza u skijalište (do 500 m);
7) garderobu koja odgovara kapacitetu skijališta koji ne uključuje skijaše u smeštajnim objektima u neposrednoj blizini ulaza u skijalište;
8) sanitarne prostorije;
9) prijemne prostorije (informacioni centar, blagajna i dr.);
10) prostorije za službu spasavanja i pružanja hitne medicinske pomoći;
11) prostor za pružanje ugostiteljskih (turističkih) usluga;
12) prostor za formiranje reda prilikom ulaska skijaša na žičaru ili za pristup ski-liftu;
13) prostor za neskijaše;
14) prostor za zaštitu skijaša i drugih korisnika skijališta od nevremena.
Objekti iz stava 1. ovog člana se uređuju posebno za ski-zone ako su ski-zone međusobno odvojene na skijalištu ili samo za ski-stazu ako je ski-staza odvojena od drugih ski-staza na skijalištu.
Pod pristupnim putem iz stava 1. ovog člana smatra se put kojim se obezbeđuje pristup od javnog puta do objekata skijališta.

Član 3.

Parking se uređuje tako da je obezbeđeno parkiranje vozila u odnosu 2,5 skijaša po jednom parkirališnom mestu i površine do 25 m2 po jednom vozilu.
Parking iz stava 1. ovog člana smatra se sastavnim delom skijališta ako je udaljen do 500 m od polazne stanice žičare ili ski-lifta i ako se polazna stanica žičare ili ski-lifta i parking nalaze na istoj nadmorskoj visini.
Ako se parking nalazi na nadmorskoj visini koja se razlikuje od nadmorske visine polazne žičare ili ski-lifta, parking se smatra sastavnim delom skijališta ako je njegova udaljenost manja od 500 m od skijališta i to tako što se udaljenost smanjuje za 10 m na jedan metar nadmorske visine.

Član 4.

Sanitarne prostorije se postavljaju na ulazima u skijalište i sadrže umivaonike i toalet sa odvojenim kabinama za muškarce i žene.

Član 5.

Prostor za formiranje reda prilikom ulaska skijaša na žičaru ili za pristup ski-liftu uređuje se u skladu sa jednovremenim radnim kapacitetom žičare ili ski-lifta, tako što se mora obezbediti 1,5 m2 prostora po jednom skijašu, odnosno korisniku žičare ili ski-lifta.

Član 6.

Prostorije za zaštitu skijaša i drugih korisnika skijališta od nevremena moraju da budu postavljene u okviru skijališta, u blizini parkinga koji su udaljeni od smeštajnih objekata do 5 km i na izlaznoj stanici žičare na najvećoj nadmorskoj visini u okviru skijališta.
Pod prostorijama iz stava 1. ovog člana smatraju se svi objekti koji služe za obavljanje delatnosti na skijalištu ili služe za zaštitu planinara ili za druge delatnosti u okviru planine.

Član 7.

Skijalište može da sadrži jednu ili više ski-zona.
Ski - zona iz stava 1. ovog člana mora da ima:
1) jednu ili više ski-staza koje se završavaju na polaznoj stanici žičare ili ski-lifta, odnosno ski-staze čije se polazne tačke nalaze na udaljenosti manjoj od 1000 m;
2) polaznu i izlaznu stanicu i trasu žičare i ski-lifta koji opslužuje ski- stazu;
3) vezni ski-put;
4) prostor za okupljanje skijaša, odnosno za formiranje reda za korišćenje žičare i ski-lifta;
5) servisni objekat koji je namenjen za obavljanje servisa u okviru ski - zone;
6) objekat za obavljanje delatnosti na prostoru ski - zone.
Sastavni deo ski-zone može da bude ski-staza koja se zbog konfiguracije terena sa ostalim ski-stazama povezuje žičarom, ski-liftom ili veznim putem na vrhovima predela, odnosno u predelu izlazne stanice žičare i ski-lifta ski-zone.
Sastavni deo skijališta mogu da budu ski - zone koja su povezana ski-stazom, ski-putem, ski-rutom ili javnim putem dužine do 10 km.

Član 8.

Ski-staza mora da ima gornji (snežni) i donji (zemljišni) trup ski-staze, odnosno površine namenjene za skijanje, stazne građevinske objekte i instalacije, postavljene markacije i znake, ugrađenu opremu ski-staze, zaštitni pojas sa obe strane ski-staze širine najviše pet metara i vazdušni prostor iznad staze u visini od sedam metara.
Površina ski-staze mora da bude pokrivena travom i poravnata, bez valova, osim površina koje su posebno uređene radi usporavanja i sigurnog zaustavljanja skijaša.

Član 9.

Ski-poligon mora da prati žičara, ski-lift ili ski-traka kada je to uobičajeno za određenu vrstu sporta koji se na njemu upražnjava.
Staze za motorne sanke moraju se:
1) obezbediti od lavina i iznenadnog obrušavanja kamenja i snega;
2) obeležiti znacima skijaške signalizacije.

Član 10.

Uzdužni pad lake staze ne može biti veći od 20%, sa izuzetkom kratkih deonica kada može biti za 5% veći od prosečnog uzdužnog pada.
Uzdužni pad srednje teške staze ne može biti veći od 40%, sa izuzetkom kratkih deonica kada može biti za 5% veći od prosečnog uzdužnog pada.
Uzdužni pad teške staze ne može biti veći od 55%, sa izuzetkom kratkih deonica kada može biti za 5% veći od prosečnog uzdužnog pada.
Uzdužni pad ekstremno teške staze može biti veći od 55%.
Poprečni pad ski-staze ne mora da bude isti po celoj širini skijaške staze, a ne može biti veći od 20%, sa izuzetkom kratkih deonica kada može biti do 25%.
Na stazama namenjenim podučavanju skijanja visinska razlika može da bude do 300 metara.
Ski-putevi mogu da imaju nagib do 12%, sa izuzetkom kraćih deonica koje mogu da imaju maksimalni nagib do 18%.
Ski-putevi moraju da budu široki najmanje pet metara.
Na strmijim delovima ski-puta moraju da se urede ispusti za kočenje.
Ski-staza namenjena ski-trčanju mora da ima najmanju širinu 2,5 m.

Član 11.

Dužina ski-staze ne mora biti ograničena.
Širina ski-staze mora biti najmanje 30 m, osim kratkih deonica do 100 m čiji ukupan zbir ne može biti veći od 30% ukupne dužine staze.
Prosečna širina ski-staze za podučavanje skijanja i staze sa ski-liftom u sastavu ski-staze mora da bude najmanje 40 m.

Član 12.

Ski-staza mora da ima zaustavnu površinu čiji uzdužni pad nije veći od 20% i kraći od 30 m, sa izuzetkom zaustavnih površina koje prosečno imaju 10% uzdužnog pada u suprotnom smeru (uspon) koje mogu biti najmanje dužine od 20 m.
Na krivinama na ski-stazi mora da se obezbedi preglednost na udaljenosti do koje je moguće sigurno zaustavljanje u skladu sa težinom ski-staze.

Član 13.

Uređenje trase ski-staze obuhvata:
1) otvaranje staze u neprohodnim delovima (šume, strmine itd.), u skladu sa prirodnim odlikama terena i sa ekološkim zahtevima;
2) eliminisanje opasnih delova i uskih grla na ski-stazi;
3) protiverozivno uređenje.
Minimalna preglednost za lake staze mora da iznosi najmanje 40 m.

Član 14.

Propusna moć ski-staze, odnosno maksimalni kapacitet skijaša koji mogu da skijaju na ski-stazi mora da odgovara radnom kapacitetu žičara i ski-liftova koji opslužuju ski-staze.
Ako je kapacitet ski-staze manji od kapaciteta žičara i ski-liftova koji opslužuju ski-staze, radni kapacitet žičara i ski-liftova koji opslužuju ski-staze mora da se ograniči do visine kapaciteta, odnosno propusne moći ski-staze.
Proračun kapaciteta ski-staze odnosno prihvatljivog broja skijaša na ski- stazi vrši se prema stepenu težine i površini ski-staze.
Kapacitet lake staze određuje se množenjem broja 30 i površine ski-staze izražene u hektarima.
Kapacitet srednje teške staze određuje se množenjem broja 25 i površine ski-staze izražene u hektarima.
Kapacitet teške staze određuje se množenjem broja 20 i površine ski-staze izražene u hektarima.
Kapacitet ekstremno teške staze određuje se množenjem broja 15 i površine ski-staze izražene u hektarima.
Zbir kapaciteta svih staza na jednoj ski-zoni predstavlja kapacitet ski-zone, a zbir kapaciteta svih ski-staza na jednom skijalištu predstavlja kapacitet skijališta.

Član 15.

Minimalna potrebna debljina snega na ski-stazi (gornji trup staze) mora da bude 10 cm utabanog i prirodno vlažnog snega, a nad izbočinama i rastinju 20 cm snega.
Minimalna potrebna debljina snega na ski-stazi (gornji trup staze) koja je trasirana na neravnoj kamenoj podlozi mora da bude 50 cm utabanog snega nad izbočinama.
Minimalna potrebna debljina snega na ski-ruti mora da bude 20 cm.

Član 16.

Opasna mesta na ski-stazi moraju da se obezbede ogradama za usmerenje skijaša, zaštitnim ogradama, oblogama protiv udaraca i