Na osnovu člana 186. stav 1. Zakona o zdravstvenoj zaštiti ("Službeni glasnik RS", br. 107/05, 72/09 - dr. zakon, 88/10, 99/10, 57/11, 110/12 - US i 119/12),
Ministar zdravlja donosi

PRAVILNIK

O SPECIJALIZACIJAMA I UŽIM SPECIJALIZACIJAMA ZDRAVSTVENIH RADNIKA I ZDRAVSTVENIH SARADNIKA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 10 od 30. januara 2013, 91/13, 113/13)

I. UVODNA ODREDBA

Član 1.

Ovim pravilnikom utvrđuju se vrste, trajanje i sadržina specijalizacija i užih specijalizacija, programi obavljanja specijalizacija, odnosno užih specijalizacija, način obavljanja specijalističkog staža i polaganje specijalističkog ispita, sastav i rad ispitnih komisija, uslovi koje moraju ispunjavati zdravstvene ustanove i privatna praksa, odnosno, Agencija za lekove i medicinska sredstva Srbije, za obavljanje specijalističkog staža, uslovi i način priznavanja vremena provedenog na radu kao dela specijalističkog staža, kao i obrazac indeksa i diplome o položenom specijalističkom ispitu, odnosno položenom ispitu iz uže specijalizacije.

II. VRSTE I TRAJANjE SPECIJALIZACIJA I UŽIH SPECIJALIZACIJA

1. Vrste i trajanje specijalizacija

Član 2.

Doktori medicine mogu se specijalizovati u sledećim granama medicine, odnosno oblastima zdravstvene zaštite:
1) interna medicina;
2) (brisano)
3) infektologija;
4) pedijatrija;
5) neurologija;
6) psihijatrija;
7) dečja neurologija;
8) dečja i adolescentna psihijatrija;
9) ginekologija i akušerstvo;
10) opšta hirurgija;
11) abdominalna hirurgija;
12) vaskularna hirurgija;
13) grudna hirurgija;
14) ortopedska hirurgija i traumatologija;
15) dečja hirurgija;
16) neurohirurgija
17) plastična, rekonstruktivna i estetska hirurgija;
18) maksilofacijalna hirurgija;
19) urologija;
20) kardiohirurgija;
21) urgentna medicina;
22) anesteziologija, reanimatologija i intenzivna terapija;
23) otorinolaringologija;
24) oftalmologija;
25) dermatovenerologija;
26) fizikalna medicina i rehabilitacija;
27) opšta medicina;
28) medicina rada;
29) radiologija;
30) radijaciona onkologija;
31) nuklearna medicina;
32) patologija;
33) sudska medicina;
34) medicinska mikrobiologija;
35) klinička biohemija;
36) klinička farmakologija;
37) laboratorijska medicina;
38) imunologija;
39) higijena;
40) epidemiologija;
41) socijalna medicina;
42) sportska medicina;
43) transfuzijska medicina;
44) vazduhoplovna medicina;
45) medicinska statistika i informatika;
46) palijativno zbrinjavanje.
Specijalizacije iz stava 1. ovog člana traju od tri do šest godina, i to:
a) specijalizacije iz tač. 37)-45) - tri godine;
b) specijalizacije iz tač. 2)-8) i 21)-36) - četiri godine;
v) specijalizacije iz tač. 1) i 9)-14), 16)-18) i 20) - pet godina;
g) specijalizacije iz tač. 15) i 19) - šest godina.

Član 3.

Doktori stomatologije mogu se specijalizovati u sledećim granama medicine, odnosno oblastima zdravstvene zaštite:
1) preventivna i dečja stomatologija;
2) bolesti zuba i endodoncija;
3) stomatološka protetika;
4) paradontologija i oralna medicina;
5) ortopedija vilica;
6) oralna hirurgija;
7) maksilofacijalna hirurgija;
8) medicinska statistika i informatika.
Specijalizacije iz stava 1. ovog člana traju od tri do pet godina, i to:
a) specijalizacije iz tač. 1)-6) i 8) - tri godine;
b) specijalizacija iz tačke 7) - pet godina.

Član 4.

Diplomirani farmaceuti i magistri farmacije mogu se specijalizovati u sledećim granama farmacije, odnosno oblastima zdravstvene zaštite:
1) klinička farmacija;
2) medicinska biohemija;
3) toksikološka hemija;
4) sanitarna hemija;
5) ispitivanje i kontrola lekova;
6) farmakoterapija;
7) farmaceutska tehnologija;
8) kontrola i primena lekovitih biljaka;
9) socijalna farmacija;
10) medicinska statistika i informatika.
Specijalizacije iz stava 1. ovog člana traju od dve do četiri godine, i to:
a) specijalizacije iz tač. 7), 8) i 9) - dve godine;
b) specijalizacije iz tač. 1), 3), 4), 5), 6) i 10) - tri godine;
v) specijalizacija iz tačka 2) - četiri godine.

Član 5.

Diplomirani farmaceuti - medicinski biohemičari i magistri farmacije - medicinski biohemičari mogu se specijalizovati u sledećim granama farmacije, odnosno oblastima zdravstvene zaštite:
1) farmakoterapija;
2) medicinska biohemija;
3) sanitarna hemija;
4) toksikološka hemija;
5) medicinska statistika i informatika.
Specijalizacije iz stava 1. ovog člana traju od tri do četiri godine, i to:
a) specijalizacije iz tač. 1), 3), 4) i 5) - tri godine;
b) specijalizacija iz tačka 2) - četiri godine.

Član 6.

Lica koja obavljaju određene poslove zdravstvene zaštite u zdravstvenoj ustanovi odnosno privatnoj praksi, odnosno lica koja čine tim sa zdravstvenim radnicima u obavljanju zdravstvene delatnosti (zdravstveni saradnici) mogu se, u zavisnosti od završenog fakulteta, odnosno od stečenog visokog obrazovanja, specijalizovati u sledećim oblastima zdravstvene zaštite, i to:
1) medicinska psihologija - ako su završili filozofski fakultet (diplomirani psiholog);
2) medicinska fizika - ako su završili prirodno-matematički fakultet, odnosno fizički fakultet (diplomirani fizičar);
3) toksikološka hemija - ako su završili prirodno-matematički fakultet, odnosno hemijski fakultet (diplomirani hemičar), dipl. fiziko-hemičari, inženjeri tehnologije, inženjeri poljoprivrede i dipl. biolozi;
4) sanitarna hemija - diplomirani hemičari, diplomirani fiziko-hemičari, inženjeri tehnologije i inženjeri poljoprivrede.
Specijalizacije iz stava 1. ovog člana traju tri godine.

2. Vrste i trajanje užih specijalizacija

Član 7.

Doktori medicine specijalisti mogu se u zavisnosti od specijalnosti, specijalizovati iz sledećih užih specijalističkih grana i oblasti zdravstvene zaštite, i to:
1) alergologija i klinička medicina - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine, pedijatrije i dermatovenerologije;
2) kardiologija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine i pedijatrije;
3) pulmologija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine, pedijatrije;
4) endokrinologija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine, internističke onkologije, pedijatrije i ginekologije i akušerstva;
5) nefrologija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine i pedijatrije;
6) reumatologija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine i pedijatrije;
7) gastroenterohepatologija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine, internističke onkologije i pedijatrije;
8) hematologija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine, internističke onkologije i pedijatrije;
9) gerijatrija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine i opšte medicine;
10) audiologija - ako imaju specijalizaciju iz otorinolaringologije;
11) laboratorijska tehnika za izučavanje proteina - ako imaju specijalizaciju iz kliničke biohemije i laboratorijske medicine;
12) molekularno biološka i imunohemijska dijagnostika - ako imaju specijalizaciju iz kliničke biohemije i laboratorijske medicine;
13) kliničko biohemijska reumatologija - ako imaju specijalizaciju iz kliničke biohemije i laboratorijske medicine;
14) laboratorijska dijagnostika u onkologiji - ako imaju specijalizaciju iz kliničke biohemije i laboratorijske medicine;
15) laboratorijska endokrinologija - ako imaju specijalizaciju iz kliničke biohemije i laboratorijske medicine;
16) profesionalna toksikologija - ako imaju specijalizaciju iz medicine rada, higijene i interne medicine;
17) klinička toksikologija - ako imaju specijalizaciju iz interne medicine, pedijatrije, kliničke farmakologije, urgentne medicine, anesteziologije, reanimatologije i intenzivne terapije i medicine rada;
18) ocenjivanje radne sposobnosti - ako imaju specijalizaciju iz medicine rada, opšte medicine i interne medicine;
19) radiološka zaštita - ako imaju specijalizaciju iz medicine rada, higijene, epidemiologije, radiologije i nuklearne medicine;
20) fertilitet i sterilitet - ako imaju specijalizaciju iz ginekologije i akušerstva;
21) fonijatrija - ako imaju specijalizaciju iz otorinolaringologije;
22) dermatovenerološka mikologija - ako imaju specijalizaciju iz