Na osnovu člana 36. stav 3, član 111. stav 1, člana 112. stav 3, člana 129, člana 130. st. 1. i 2, člana 136. stav 7. Zakona o vazdušnom saobraćaju ("Službeni list SRJ", br. 12/98, 5/99 - ispravka, 44/99, 73/00 i 70/01 i "Službeni glasnik RS", broj 101/05), tačke 14. podtačka 2. Odluke o osnivanju Direktorata civilnog vazduhoplovstva države Srbije i države Crne Gore ("Službeni glasnik RS", broj 102/03), Odluke o vršenju osnivačkih prava u Direktoratu civilnog vazduhoplovstva države Srbije i države Crne Gore ("Službeni glasnik RS", broj 53/06), i Zaključka o promeni naziva Direktorata civilnog vazduhoplovstva države Srbije i države Crne Gore ("Službeni glasnik RS", broj 12/07),
Savet Direktorata civilnog vazduhoplovstva Republike Srbije propisuje

PRAVILNIK

O ULTRALAKIM VAZDUHOPLOVIMA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 68 od 21. septembra 2010)

I. OSNOVNE ODREDBE

Predmet pravilnika

Član 1.

Ovim pravilnikom se utvrđuje: održavanje ultralakih vazduhoplova i njihov upis u Registar vazduhoplova ili Evidenciju letilica; namena ultralakih vazduhoplova i uslovi za njihovo korišćenje; uslovi za sticanje svojstva centra za obuku pilota ultralakog vazduhoplova; obuka, polaganje ispita i postupak za sticanje dozvole pilota ultralakog vazduhoplova, dodatnih ovlašćenja i ovlašćenja instruktora; prava imaoca dozvole pilota ultralakog vazduhoplova i instruktora, kao i izgled i sadržaj dozvole pilota ultralakog vazduhoplova.

Pojam ultralakih vazduhoplova

Član 2.

Pod ultralakim vazduhoplovima, u smislu ovog pravilnika, podrazumevaju se:
1) vazduhoplovi (avioni, helikopteri i motorni zmajevi) koji nemaju više od dva sedišta i čija maksimalna sertifikovana masa na poletanju (MTOM) ne prelazi:
- 300 kg, za kopnene avione ili helikoptere jednosede,
- 450 kg, za kopnene avione ili helikoptere dvosede,
- 330 kg, za amfibije ili hidroavione/helikoptere jednosede,
- 495 kg, za amfibije ili hidroavione/helikoptere dvosede pod uslovom da, kad se koriste bilo kao hidroavioni/helikopteri ili kao kopneni avioni/helikopteri, njihova masa bude ispod njihovih MTOM ograničenja,
- 472,5 kg, za kopnene avione dvosede opremljene padobranskim sistemom za bezbedno zaustavljanje aviona koji je montiran na nosaču aviona,
- 315 kg, za kopnene avione jednosede opremljene padobranskim sistemom za bezbedno zaustavljanje aviona koji je montiran na nosaču aviona,
pod uslovom, kad je reč avionima, da imaju brzinu prevlačenja ili najmanju horizontalnu brzinu letenja u konfiguraciji za sletanje koja ne prelazi 35 čvorova (65 km/h) od kalibrisane brzine leta (CAS);
2) žiroplani jednosedi i dvosedi s maksimalnom odobrenom masom na poletanju koja ne prelazi 560 kg;
3) jedrilice, uključujući i one koje se nožno lansiraju, čija maksimalna strukturalna masa ne prelazi 80 kg u verziji jednoseda ili 100 kg u verziji dvoseda.
Dozvola pilota ultralakog vazduhoplova

Član 3.

Ultralakim vazduhoplovom može da upravlja lice koje ima dozvolu pilota ultralakog vazduhoplova koju izdaje Direktorat civilnog vazduhoplovstva Republike Srbije (u daljem tekstu: Direktorat).
Dozvola pilota ultralakog vazduhoplova izdaje se licu koje je završilo obuku u centru za obuku, koje je položilo ispit prema ovom pravilniku i ima važeće lekarsko uverenje klase 2.
Izuzetno od stava 1. ovog člana, ultralakim vazduhoplovom može da upravlja i lice koje ima autorizaciju pilota učenika.
Ovlašćenja i dodatna ovlašćenja

Član 4.

Dozvola pilota ultralakog vazduhoplova sadrži jedno ili više sledećih ovlašćenja:
1) ovlašćenje za letenje ultralakim avionom;
2) ovlašćenje za letenje ultralakim helikopterom;
3) ovlašćenje za letenje ultralakom jedrilicom;
4) ovlašćenje za letenje motornim zmajem;
5) ovlašćenje za letenje žiroplanom.
Lice koje stiče dozvolu pilota ultralakog vazduhoplova stiče ujedno najmanje jedno ovlašćenje iz stava 1. ovog člana.
Dodatno ovlašćenje je ovlašćenje za letenje ultralakim vazduhoplovom koje Direktorat upisuje u dozvolu pilota ultralakog vazduhoplova nakon njenog sticanja.

II. ODRŽAVANjE ULTRALAKIH VAZDUHOPLOVA I UPIS U REGISTAR VAZDUHOPLOVA ILI EVIDENCIJU LETILICA

Podnošenje zahteva za utvrđivanje plovidbenosti

Član 5.

Sposobnost ultralakog vazduhoplova za bezbedan vazdušni saobraćaj (u daljem tekstu: plovidbenost) utvrđuje Direktorat na zahtev vlasnika, odnosno korisnika vazduhoplova.
Za utvrđivanje plovidbenosti ultralakog vazduhoplova radi izdavanja potvrde o plovidbenosti i upisa u Registar vazduhoplova ili Evidenciju letilica, vlasnik, odnosno korisnik vazduhoplova podnosi Direktoratu:
1) zahtev za utvrđivanje plovidbenosti vazduhoplova;
2) program tehničkog održavanja sa dokumentacijom proizvođača vazduhoplova i komponenti na osnovu koje je on sačinjen;
3) listu tehničkih podataka;
4) odgovarajuću potvrdu za model ultralakog vazduhoplova, prihvatljivu za Direktorat, koju izdaje ovlašćeni organ ili organizacija države proizvođača ili druge države prihvatljive za Direktorat ili potvrdu organizacije koja ga je proizvela, a koja je prihvatljiva za Direktorat, da vazduhoplov zadovoljava tehničke karakteristike navedene u uputstvu proizvođača (za model koji se prvi put upisuje u Registar vazduhoplova ili Evidenciju letilica).
Za utvrđivanje plovidbenosti ultralakog vazduhoplova radi produženja važenja potvrde o plovidbenosti vlasnik, odnosno korisnik vazduhoplova podnosi Direktoratu:
1) zahtev za utvrđivanje plovidbenosti vazduhoplova;
2) listu tehničkih podataka.
U postupku utvrđivanja plovidbenosti ultralakih vazduhoplova shodno se primenjuje propis kojim je regulisan način i postupak utvrđivanja plovidbenosti vazduhoplova.

Izdavanje potvrde o plovidbenosti

Član 6.

Ako u postupku utvrdi plovidbenost vazduhoplova, Direktorat izdaje vlasniku, odnosno korisniku potvrdu o plovidbenosti sa rokom važenja od 36 meseci, odnosno 24 meseca ako je vazduhoplov namenjen za obuku pilota.

Podnošenje zahteva za upis u Registar vazduhoplova ili Evidenciju letilica

Član 7.

Uz zahtev za upis u Registar vazduhoplova ili Evidenciju letilica, vlasnik, odnosno korisnik vazduhoplova dostavlja:
1) račun o kupoprodaji (za novoproizvedeni vazduhoplov), odnosno ugovor o kupoprodaji ili dokaz o osnovu po kojem se vazduhoplov koristi, kao i dokumentovanu istoriju održavanja i korišćenja ultralakog vazduhoplova (za korišćeni vazduhoplov);
2) dokaz o plaćenoj carini (za uvezeni vazduhoplov);
3) rešenje Direktorata o odobrenju programa tehničkog održavanja;
4) zaključak komisije za utvrđivanje plovidbenosti o ispunjenju uslova za plovidbenost.

Program tehničkog održavanja

Član 8.

Održavanje ultralakog vazduhoplova obuhvata održavanje vazduhoplova, kao i motora, elise, dela ili uređaja (u daljem tekstu: komponenta) i obavlja se prema programu tehničkog održavanja vazduhoplova koji odobrava Direktorat.
Program tehničkog održavanja vazduhoplova sadrži pojedinosti, uključujući učestalost svih održavanja koja moraju da se izvedu, kao i posebne zadatke povezane s tipom vazduhoplova i posebnostima operacija, zasniva se na tehničkoj dokumentaciji i preporukama proizvođača, i sadrži:
1) prezime, ime i adresu vlasnika, odnosno korisnika vazduhoplova;
2) izjavu o odgovornosti koju je potpisao vlasnik, odnosno korisnik vazduhoplova (Prilog 2 ovog pravilnika);
3) sadržaj programa;
4) listu važećih strana;
5) podatke o izmenama programa;
6) uslove za izmenu programa;
7) oznaku modela vazduhoplova, motora i elise;
8) oznaku registracije vazduhoplova;
9) namenu vazduhoplova;
10) spisak tehničke dokumentacije na