ZAKON

O RATIFIKACIJI UGOVORA IZMEĐU REPUBLIKE SRBIJE I BOSNE I HERCEGOVINE O MEĐUSOBNOM IZVRŠAVANjU SUDSKIH ODLUKA U KRIVIČNIM STVARIMA

(Objavljen u "Sl. listu SCG - Međunarodni ugovori", br. 6 od 1. jula 2005, "Sl. glasniku RS - Međunarodni ugovori", br. 13 od 27. decembra 2010)

Član 1.

Ratifikuje se Ugovor između Srbije i Crne Gore i Bosne i Hercegovine o međusobnom izvršavanju sudskih odluka u krivičnim stvarima, potpisan 24. februara 2005. godine u Sarajevu, u originalu na srpskom jeziku i službenim jezicima Bosne i Hercegovine - bosanskom, hrvatskom i srpskom jeziku.

Član 2.

Tekst Ugovora u originalu na srpskom jeziku glasi:

UGOVOR

IZMEĐU REPUBLIKE SRBIJE I BOSNE I HERCEGOVINE O MEĐUSOBNOM IZVRŠAVANjU SUDSKIH ODLUKA U KRIVIČNIM STVARIMA

Republika Srbija i Bosna i Hercegovina (u daljem tekstu: države ugovornice),
u želji da razvijaju odnose uzajamnog poverenja i saradnje u oblasti pravnog saobraćaja u krivičnim stvarima,
uzimajući u obzir da bi izvršenje krivičnih sankcija u državi čiji su državljani osuđena lica doprinelo efikasnijoj i potpunijoj resocijalizaciji izvršilaca krivičnih dela i polazeći od principa humanosti,
dogovorile su se da zaključe ovaj ugovor.

Prvo poglavlje

OPŠTE ODREDBE

Član 1.

(1) Države ugovornice obavezuju se da će, na osnovu zamolnice, u skladu sa uslovima propisanim ovim ugovorom, međusobno izvršavati pravnosnažne sudske odluke u krivičnim stvarima koje donese sud jedne države ugovornice protiv državljana druge države ugovornice ili protiv lica koja na njenoj teritoriji imaju prebivalište, tako što će:
1) vršiti nadzor nad licima kojima je izrečena uslovna krivična sankcija u toku vremena proveravanja;
2) izvršavati kazne zatvora i druge mere koje podrazumevaju lišenje slobode.
(2) Državljaninom države ugovornice smatra se lice koje po zakonima te države ima njeno državljanstvo.

Član 2.

(1) Nadzor ili izvršenje prema odredbama ovog ugovora, ukoliko se osuđeno lice nalazi u zamoljenoj državi, preuzeće se ako su ispunjeni sledeći uslovi:
1) ako je osuđeno lice državljanin države izvršenja ili u njoj ima prebivalište;
2) ako je sudska odluka pravnosnažna;
3) ako je delo na kome se zasniva pravnosnažna sudska odluka krivično delo prema pravu obe države ugovornice.
(2) Ukoliko se osuđeno lice u vreme podnošenja zamolnice nalazi na izdržavanju krivične sankcije, transfer u drugu državu u cilju izvršenja krivične sankcije će se dozvoliti ako su, pored uslova predviđenih stavom 1. ovog člana, ispunjeni sledeće uslovi:
1) ako je osuđeno lice dalo svoju saglasnost;
2) ako osuđeno lice u vreme podnošenja zamolnice treba da izdrži još najmanje šest meseci od izrečene krivične sankcije;
3) ako su države ugovornice postigle saglasnost.
(3) Ukoliko osuđeno lice iz stava 2. ovoga člana ne može da da pravovaljanu saglasnost za prenos izvršenja, treba da se pribavi saglasnost njegovog zakonskog zastupnika (punomoćnika) po pravu one države u kojoj osuđeno lice ima prebivalište.

Član 3.

Nadzor ili izvršenje neće se preuzeti:
1) ako bi nadzor ili izvršenje bili u suprotnosti sa osnovnim načelima pravnog poretka države izvršenja;
2) ako je delo na kome se zasniva sudska odluka, po mišljenju države izvršenja, političke ili vojne prirode;
3) ako bi nadzor ili izvršenje bili u suprotnosti sa drugim obavezama koje je država izvršenja preuzela zaključivanjem međunarodnih ugovora;
4) ako se u državi izvršenja protiv osuđenog lica vodi krivični postupak zbog krivičnog dela za koje se traži nadzor ili izvršenje;
5) ako je izvršenje sankcije zastarelo, prema pravu jedne od država ugovornica;
6) ako se protiv osuđenog lica, s obzirom na godine života u vreme izvršenja dela ne bi mogao voditi krivični postupak u državi izvršenja;
7) ako je osuđeno lice u zamoljenoj državi već pravnosnažno osuđeno za isto krivično delo ili ako je bilo oslobođeno od optužbe;
8) ako je sudska odluka doneta u odsustvu osuđenog lica;
9) ako osuđeno lice uživa pravo azila u državi izricanja.

Član 4.

(1) Zamoljena država je dužna da bez odlaganja obavesti državu molilju da li prihvata ili odbija zahtev za preuzimanje nadzora ili izvršenja.
(2) U slučaju potpunog ili delimičnog odbijanja preuzimanja nadzora ili izvršenja, zamoljena država dužna je da navede razloge odbijanja.

Član 5.

Svaka država ugovornica može amnestirati ili dati pomilovanje osuđenim licu u skladu sa svojim zakonodavstvom, o čemu je dužna da odmah obavesti drugu državu ugovornicu.

Član 6.

Mesto, vreme i način predaje i preuzimanja osuđenog lica utvrđuje se dogovorom nadležnih organa država ugovornica.

Drugo poglavlje

NADZOR

Član 7.

(1) Države ugovornice će, na osnovu zamolnice, i pod uslovima utvrđenim ovim ugovorom, međusobno vršiti nadzor, u toku vremena proveravanja, nad licima kojima je sud u jednoj državi ugovornici pravnosnažno izrekao uslovnu krivičnu sankciju.
(2) Nadzor će se vršiti u državi čije je osuđeno lice državljanin, ili u kojoj ima prebivalište.

Član 8.

(1) Nadzor se vrši isključivo prema pravu države koja ga je preuzela.
(2) Mere nadzora određene u državi koja vrši nadzor, prema vrsti i trajanju, ne smeju biti strože od mera određenih u državi koja je donela presudu.
(3) Prilikom određivanja mera nadzora u državi ugovornici koja je nadzor preuzela, nastojaće se da se primene mere određene u državi koja je donela presudu.

Član 9.

Za opozivanje uslovne krivične sankcije isključivo je nadležna država u kojoj je presuda doneta.

Član 10.

(1) Zamoljena država dužna je da što pre obavesti državu molilju da li će udovoljiti njenoj molbi za preuzimanje izvršenja nadzora iz člana 7. ovog ugovora.
(2) Država koja vrši nadzor obavestiće državu koja je donela presudu o merama nadzora i o svim okolnostima koje bi mogle da dovedu do opozivanja uslovne krivične sankcije, kao i o isteku vremena proveravanja.

Član 11.

(1) Država koja je donela presudu dužna je da bez odlaganja obavesti državu koja vrši nadzor o pomilovanju, amnestiji ili opozivu uslovne krivične sankcije.
(2) Ako država koja je donela presudu opozove uslovnu krivičnu sankciju, ona može da zamoli državu koja je vršila nadzor na osnovu ovog ugovora da preuzme izvršenje krivične sankcije.

Član 12.

(1) Ako je nadzor preuzet, dalje mere u vezi izvršenja u državi koja je donela presudu privremeno se obustavljaju.
(2) Pravo države koja je donela presudu na izvršenje konačno prestaje ako u toku vremena proveravanja nije nastupila nijedna okolnost zbog koje prema njenom pravu treba opozvati uslovnu krivičnu sankciju.

Treće poglavlje

IZVRŠENjE

Član 13.

(1) Ako je lice koje je državljanin jedne od država ugovornica ili lice koje na njenoj teritoriji ima prebivalište, u drugoj državi ugovornici pravnosnažno osuđeno za krivično delo na kaznu zatvora ili mu je izrečena druga mera koja podrazumeva lišenje slobode, svaka od država ugovornica može da zamoli da se kazna zatvora ili druga mera koja podrazumeva lišenje slobode izvrši u onoj državi čiji je osuđeno lice državljanin ili u kojoj ima prebivalište.
(2) Ovaj ugovor ne isključuje pravo osuđenog lica, njegovog zakonskog zastupnika, bračnog druga, srodnika u pravoj liniji,