Na osnovu člana 30. stav 2. Zakona o tehničkim zahtevima za proizvode i ocenjivanju usaglašenosti ("Službeni glasnik RS", broj 36/09) i člana 42. stav 1. Zakona o Vladi ("Službeni glasnik RS", br. 55/05, 71/05 - ispravka, 101/07 i 65/08),
Vlada donosi

UREDBU

O NAČINU PRIZNAVANjA INOSTRANIH ISPRAVA I ZNAKOVA USAGLAŠENOSTI

(Objavljena u "Sl. glasniku RS", br. 98 od 30. novembra 2009)

Član 1.

Ovom uredbom uređuje se način priznavanja važenja u Republici Srbiji isprava o usaglašenosti koje izdaju inostrana tela za ocenjivanje usaglašenosti (u daljem tekstu: inostrane isprave) i znakova usaglašenosti izdatih u inostranstvu (u daljem tekstu: inostrani znakovi usaglašenosti).

Član 2.

Inostrane isprave jesu: sertifikat, izveštaj o ispitivanju, deklaracija o usaglašenosti, uverenje o kontrolisanju ili drugi dokument kojim se potvrđuje usaglašenost proizvoda sa zahtevima inostranog tehničkog propisa.
Inostrani znakovi usaglašenosti jesu: SE znak i drugi znakovi usaglašenosti koji se stavlja na proizvod u skladu zahtevima inostranog tehničkog propisa.

Član 3.

Inostrana isprava ili znak usaglašenosti koji je izdat u skladu sa potvrđenim međunarodnim sporazumom čiji je potpisnik Republika Srbija, važi u Republici Srbiji.
Na traženje pravnih ili fizičkih lica, ministarstvo u čijem delokrugu je priprema i donošenje tehničkih propisa kojima se uređuju zahtevi za proizvode na koje se odnosi inostrana isprava, odnosno znak usaglašenosti (u daljem tekstu: nadležno ministarstvo), daje mišljenje o postojanju potvrđenog međunarodnog sporazuma iz stava 1. ovog člana, odnosno da li je određena inostrana isprava ili znak usaglašenosti izdat u skladu sa tim sporazumom.

Član 4.

Ako inostrana isprava ili znak usaglašenosti nije izdat u skladu sa sporazumom iz člana 3. stav 1. ove uredbe, postupak za priznavanje važenja inostrane isprave, odnosno znaka usaglašenosti pokreće se, pre stavljanja proizvoda na tržište ili upotrebu u Republici Srbiji, na osnovu zahteva za priznavanje koji podnosi inostrani proizvođač ili njegov zastupnik, odnosno uvoznik (u daljem tekstu: podnosilac zahteva).
Zahtev iz stava 1. ovog člana podnosi se nadležnom ministarstvu.
Podnosilac zahteva snosi troškove postupka priznavanja koji obuhvataju troškove za rad Komisije za priznavanje važenja inostranih isprava i znakova usaglašenosti iz člana 7. ove uredbe (u daljem tekstu: Komisija).

Član 5.

Zahtev iz člana 4. ove uredbe sadrži:
1) poslovno ime, odnosno naziv i adresu sedišta i pravnu formu podnosioca zahteva;
2) vrstu inostrane isprave, odnosno znaka usaglašenosti, čije priznavanje se traži;
3) naziv države u kojoj je izdata inostrana isprava, odnosno znak usaglašenosti;
4) naziv inostranog tehničkog propisa na osnovu koga je izdata inostrana isprava, odnosno na osnovu koga je stavljen znak usaglašenosti, kao i naziv službenog glasila u kome je taj propis objavljen;
5) vrstu, odnosno naziv proizvoda i druge podatke radi bliže identifikacije proizvoda na koji se odnosi inostrana isprava, odnosno znak usaglašenosti;
6) poslovno ime, odnosno naziv i adresu sedišta i pravnu formu pravnog subjekta koji je izdao inostranu ispravu, odnosno stavio znak usaglašenosti na proizvod;
7) naziv države u kojoj je imenovano ili ovlašćeno telo za ocenjivanje usaglašenosti koje je izdalo inostranu ispravu;
8) naziv organa koji je imenovao, odnosno ovlastio telo za ocenjivanje usaglašenosti iz tačke 7) ovog člana;
9) druge podatke od značaja za priznavanje važenja inostrane isprave, odnosno znaka usaglašenosti.

Član 6.

Uz zahtev iz člana 5. ove uredbe podnose se sledeći dokazi:
1) kopija izvoda iz registra privrednih subjekata za podnosioca zahteva, overena od strane nadležnog organa, kao i overeni prevod tog izvoda na srpski jezik od strane ovlašćenog sudskog tumača, ako je podnosilac zahteva inostrani proizvođač;
2) originalnu inostranu ispravu ili njenu kopiju overenu od strane inostranog nadležnog organa, kao i overeni prevod te isprave na srpski jezik od strane ovlašćenog sudskog tumača;
3) kopiju originalnog teksta tehničkog propisa iz člana 5. tačka 4) ove uredbe i overeni prevod tog propisa na srpski jezik od strane ovlašćenog sudskog tumača;
4) kopiju izvoda iz registra privrednih subjekata za lice iz člana 5. tačka 6) ove uredbe, overenu od strane inostranog nadležnog organa, kao i overeni prevod tog izvoda na srpski jezik od strane ovlašćenog sudskog tumača;
5) kopiju akta o imenovanju, odnosno ovlašćivanju ili drugog odgovarajućeg dokumenta, koji je izdao organ iz člana 5. tačka 8) ove uredbe, overenu od strane inostranog nadležnog organa, kao i overeni prevod tog akta na srpski jezik od strane ovlašćenog sudskog tumača;
6) dokaz o plaćenoj republičkoj administrativnoj taksi, u skladu sa zakonom;
7) drugi dokazi kojima se potvrđuju navodi iz zahteva.

Član 7.

Ispunjenost uslova za priznavanje važenja inostarane isprave utvrđuje Komisija koju, za oblast jednog ili više tehničkih propisa, obrazuje ministar nadležnog ministarstva (u daljem tekstu: nadležni ministar).
Komisiju sačinjavaju najmanje tri člana, od kojih je najmanje jedan predstavnik nadležnog ministarstva,