Na osnovu člana 11. stav 1. Zakona o platama u državnim organima i javnim službama ("Službeni glasnik RS", br. 34/01, 62/06 - dr. zakon, 116/08 - dr. zakon, 92/11, 99/11 - dr. zakon i 10/13) i člana 42. stav 1. Zakona o Vladi ("Službeni glasnik PC", br. 55/05, 71/05 - ispravka, 101/07, 65/08, 16/11, 68/12 - US i 72/12),
Vlada donosi

UREDBU

O NAKNADAMA I DRUGIM PRIMANjIMA ZAPOSLENIH U ORGANIZACIJAMA OBAVEZNOG SOCIJALNOG OSIGURANjA

(Objavljena u "Sl. glasniku RS", br. 18 od 26. februara 2013)

Član 1.

Ovom uredbom uređuju se uslovi pod kojima zaposleni u organizacijama obaveznog socijalnog osiguranja ostvaruju pravo na naknadu plate, naknadu troškova koji nastaju u vezi s njihovim radom i druga primanja, način ostvarivanja prava i visina naknade i drugih primanja.
Organizacija obaveznog socijalnog osiguranja (u daljem tekstu: Organizacija) u smislu ove uredbe je Republički fond za zdravstveno osiguranje, Republički fond za penzijsko i invalidsko osiguranje, Nacionalna služba za zapošljavanje i Centralni registar obaveznog socijalnog osiguranja.

Član 2.

Zaposleni ima pravo na naknadu plate za vreme odsustvovanja sa rada na dan praznika koji je neradni dan, godišnjeg odmora, plaćenog odsustva, vojne vežbe i odazivanja na poziv državnog organa.
Organizacija ima pravo na refundiranje isplaćene naknade plate iz stava 1. ovog člana u slučaju odsustvovanja zaposlenog sa rada zbog vojne vežbe ili odazivanja na poziv državnog organa, od organa na čiji se poziv zaposleni odazvao, ako zakonom nije drukčije određeno.
Naknada plate iz stava 1. ovog člana utvrđuje se u visini prosečne plate zaposlenog u prethodna tri meseca, u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu.

Član 3.

Zaposleni ima pravo na naknadu plate za vreme odsustvovanja sa rada zbog privremene sprečenosti za rad do 30 dana, i to:
1) u visini 65% prosečne plate ostvarene u tri meseca koja prethode mesecu u kojem je nastupila privremena sprečenost za rad, ako je sprečenost za rad prouzrokovana bolešću ili povredom van rada, ako zakonom nije drukčije određeno;
2) u visini 100% prosečne plate ostvarene u tri meseca koja prethode mesecu u kojem je nastupila privremena sprečenost za rad, ako je sprečenost za rad prouzrokovana povredom na radu ili profesionalnom bolešću, ako zakonom nije drukčije određeno.
Naknada plate iz stava 1. ovog člana ne može biti niža od minimalne zarade utvrđene u skladu sa zakonom, uvećane za pripadajući porez i doprinose za obavezno socijalno osiguranje.

Član 4.

Zaposleni ima pravo na naknadu troškova, i to:
1) za dolazak na rad i odlazak sa rada, u visini cene prevozne karte u javnom saobraćaju;
2) za vreme provedeno na službenom putu u zemlji, u visini 5% prosečne mesečne zarade u Republici Srbiji, prema poslednjem objavljenom podatku republičkog organa uprave nadležnog za poslove statistike na dan polaska na službeno putovanje, kao i za smeštaj i prevoz u visini stvarnih troškova, prema priloženim računima;
3) za vreme provedeno na službenom putu u inostranstvu, u visini i pod uslovima utvrđenim propisom kojim se uređuje naknada troškova službenog puta u inostranstvu državnih službenika.
Uslovi i kriterijumi za ostvarivanje prava iz stava 1. tač. 1) i 2) ovog člana, utvrđuju se opštim aktom i ugovorom o radu.

Član 5.

Organizacija je dužna da zaposlenom, u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu, isplati:
1) otpremninu pri odlasku u penziju, u visini tri poslednje plate zaposlenog, s tim da tako isplaćena otpremnina ne može biti niža od tri prosečne plate po zaposlenom kod poslodavca u momentu isplate, odnosno tri prosečne zarade u Republici Srbiji prema