Na osnovu člana 33. stav 2. i člana 66. Zakona o vojnim sudovima ("Službeni list SRJ", br. 11/95), Savezna vlada donosi

UREDBU

O NAKNADAMA U POSTUPKU PRED VOJNIM SUDOVIMA

(Objavljena u "Sl. listu SRJ", br. 23/95)

I. OSNOVNE ODREDBE

Član 1.

Ovom uredbom uređuju se naknade troškova krivičnog postupka pred vojnim sudovima i visina i način naknade troškova nastalih u vršenju dužnosti sudije porotnika vojnog suda.

Član 2.

Troškovima krivičnog postupka pred vojnim sudovima smatraju se naknade svedocima, veštacima, tumačima, oštećenim strankama i drugim licima koji po pozivu ili na osnovu odluke suda koji vodi postupak učestvuju u krivičnom postupku (u daljem tekstu: učesnici u postupku), nagrade veštacima, tumačima i drugim licima koji po zakonu imaju pravo na nagradu i drugi troškovi krivičnog postupka pred vojnim sudovima.

II. NAKNADA TROŠKOVA UČESNICIMA U KRIVIČNOM POSTUPKU

Član 3.

Naknada troškova učesnicima u postupku iz člana 2. ove uredbe obuhvata putne troškove, troškove za ishranu i prenoćište, naknadu za izgubljenu platu, odnosno zaradu i troškove u vezi s uviđajem, odnosno rekonstrukcijom.
Naknada troškova iz stava 1. ovog člana vrši se po propisima o naknadi putnih i drugih troškova u Vojsci Jugoslavije, ako ovom uredbom nije drukčije određeno.

Član 4.

Naknada troškova za ishranu i prenoćište pripada učesnicima u postupku ako se postupak vodi van njihovog mesta prebivališta.

Član 5.

Učesnici u postupku koji su u radnom odnosu ili koji samostalno obavljaju određenu delatnost imaju pravo na naknadu za izgubljenu platu, odnosno izgubljenu zaradu.

Član 6.

Učesnicima u postupku koji su u radnom odnosu, na njihov zahtev, sud koji vodi postupak izdaje potvrdu o vremenu koje su proveli u postupku, radi ostvarivanja prava na naknadu za izgubljenu platu.

Član 7.

Učesnicima u postupku koji samostalno obavljaju određenu delatnost naknadu za izgubljenu zaradu određuje sud koji vodi postupak, vodeći računa o vremenu koje su ti učesnici proveli u postupku, kao i o njihovom zanimanju, s tim što iznos dnevne naknade ne može da bude manji od iznosa koji se dobija kad se iznos prosečne mesečne plate u Saveznoj Republici Jugoslaviji, ostvaren u prethodnoj godini, podeli sa 26.
Naknadu iz stava 1. ovog člana isplaćuje organ koji vodi postupak neposredno učesnicima u postupku koji imaju pravo na tu naknadu.

Član 8.

Troškovi učesnicima u postupku čije je prisustvo na uviđaju, odnosno rekonstrukciji obavezno ili neophodno isplaćuju se iz sredstava suda koji vodi krivični postupak, a naplaćuju se docnije od lica koja su dužna da ih naknade po odredbama Zakona o krivičnom postupku.
U troškove u vezi s uviđajem, odnosno rekonstrukcijom spadaju i troškovi upotrebe vozila za prevoz službenih lica za vršenje uviđaja, odnosno rekonstrukcije prema pređenoj kilometraži, a po računu, odnosno zahtevu suda kod koga je vozilo na upotrebi.
U troškove u vezi s uviđajem, odnosno rekonstrukcijom spadaju i troškovi prevoza, odnosno prenosa opreme potrebne za uviđaj, odnosno rekonstrukciju.

Član 9.

Troškovi lečenja okrivljenog koji je u pritvoru, a koji nije zdravstveno osiguran, obuhvataju:
1) troškove lečenja u zdravstvenoj ustanovi;
2) troškove lečenja okrivljenog upućenog na posmatranje u zdravstvenu ustanovu za duševno bolesna lica;
3) troškove porođaja okrivljene;
4) troškove prevoza okrivljenog do zdravstvene ustanove i nazad.
Naknadu troškova iz tač. 1. do 3. stava 1. ovog člana sud utvrđuje na osnovu računa zdravstvene ustanove, a naknadu troškova iz tačke 4. tog stava, po odredbama ove uredbe.

Član 10.

Veštaci i tumači imaju pravo na naknadu troškova veštačenja, odnosno tumačenja, koji obuhvataju izdatke za utrošeni materijal i druge stvarne izdatke koji su nastali u vezi s veštačenjem ili tumačenjem.
Ako je učesnik u postupku iz stava 1. ovog člana koristio uređaje ili materijal državnog organa, preduzeća ili drugog pravnog lica, tom organu, preduzeću, odnosno pravnom licu pripada odgovarajuća naknada za korišćenje uređaja, odnosno materijala.

Član 11.

Veštacima pripada nagrada za davanje nalaza i mišljenja.
Visinu nagrade sud određuje po slobodnoj oceni, uzimajući u obzir obim i složenost predmeta u kome se vrši veštačenje.
Ako za rad pojedinih kategorija veštaka postoje posebni propisi o nagradi za veštačenje, nagrada se određuje po tim propisima.

Član 12.

Ako je veštačenje povereno ustanovi, nagrada za izvršeno veštačenje pripada toj ustanovi.
Odredba stava 1. ovog člana primenjuje se i kad je veštačenje povereno državnom organu koji to veštačenje ne vrši u okviru redovne delatnosti.

Član 13.

Za usmeno prevođenje, tumačima pripada nagrada prema vremenu potrebnom za prevođenje, s tim što za jedan čas ne može biti manja od iznosa koji se dobija kad se iznos prosečne mesečne plate u Saveznoj Republici Jugoslaviji, ostvaren u prethodnoj godini, podeli sa 182.
U vreme potrebno za prevođenje računa se vreme od dolaska tumača po pozivu na mesto gde se vrši prevođenje dok ne prestane potreba za njegovim učešćem u postupku.
Odredbe st. 1. i 2. ovog člana odnose se i na određivanje nagrada tumačima preko kojih se vrši saslušanje gluvonemih, gluvih ili drugih lica koja se saslušavaju uz pomoć tumača.
Ako za rad pojedinih kategorija tumača postoje potrebni propisi o nagradi za tumačenje, nagrada se određuje po tim propisima.
Nagrada za prevođenje