Na osnovu člana 14. stav 2. Zakona o Savetu ministara ("Službeni list SCG", br. 21/2003), Savet ministara donosi

UREDBU

O TROŠKOVIMA KOJI SE MINISTARSTVIMA, ORGANIZACIJAMA I SLUŽBAMA SAVETA MINISTARA PRIZNAJU U MATERIJALNE TROŠKOVE

(Objavljena u "Sl. listu SCG", br. 43 od 3. oktobra 2003; 10/04, 9/05, 28/05, 46/05)

I. OPŠTE ODREDBE

Član 1.

Naknada troškova za službeno putovanje, za prevoz zaposlenog na posao i sa posla i prevoz prilikom službenih izlazaka, odnosno dolazaka, naknada troškova za odvojeni život od porodice, naknada za selidbene troškove, naknada za otpremninu zaposlenom koji ostvari pravo na penziju, naknada u slučaju smrti zaposlenog ili člana njegovog porodičnog domaćinstva, naknada za zakup odgovarajućeg stana, kao i druga primanja zaposlenih priznaju se ministarstvima, organizacijama i službama Saveta ministara (u daljem tekstu: organi uprave Saveta ministara) u materijalne troškove.
Obračun i isplata naknada i drugih primanja iz ove uredbe vrši se u skladu sa propisima države članice na čijoj teritoriji je sedište organa uprave Saveta ministara ako ovom uredbom nije drukčije uređeno.

Član 2.

Zaposlenim, u smislu ove uredbe, smatraju se ministri, drugi funkcioneri koje imenuje, odnosno postavlja i razrešava Savet ministara i svi radnici koji obavljaju poslove iz delokruga organa uprave Saveta ministara, odnosno koji su raspoređeni na radna mesta utvrđena opštim aktom o organizaciji i sistematizaciji radnih mesta i koji po tom osnovu ostvaruju prava, obaveze i odgovornosti iz rada i po osnovu rada, kao i lica koja imenuju države članice u zajedničke kancelarije koje se obrazuju kao deo procesa evropskih i drugih integracija Srbije i Crne Gore.

Član 3.

Drugim licima, u smislu ove uredbe, smatraju se lica koja po propisu, a na osnovu akta organa, odnosno ovlašćenog funkcionera obavljaju poslove iz delokruga organa uprave Saveta ministara, kao i lica koja ostvaruju neko od prava utvrđenih ovom uredbom.

Član 4.

Troškovi iz člana 1. ove uredbe isplaćuju se zaposlenom i drugim licima koja obavljaju poslove iz delokruga organa uprave Saveta ministara.
Direktor Službe za finansiranje nadležnosti Srbije i Crne Gore za svaki mesec utvrđuje visinu naknade za odvojeni život od porodice i visinu dnevnice za službeno putovanje u zemlji.

II. NAKNADA TROŠKOVA ZA SLUŽBENA PUTOVANjA

Član 5.

Službenim putovanjem, u smislu ove uredbe, smatra se putovanje na koje se zaposleni ili drugo lice upućuje, odnosno poziva da po nalogu funkcionera koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposlenog koga on ovlasti izvrši određeni službeni posao van mesta svog redovnog zaposlenja, odnosno stanovanja ako takvo putovanje povlači posebne troškove.

Član 6.

O potrebi i trajanju službenog putovanja odlučuje funkcioner koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposleni koga on ovlasti.

Član 7.

Funkcioner koji rukovodi organom uprave Saveta ministara ili zaposleni koga on ovlasti izdaje nalog za službeno putovanje.
U nalogu službenog putovanja navodi se lično ime zaposlenog ili drugog lica, trajanje i cilj putovanja, dan polaska, saobraćajno sredstvo koje se koristi za službeno putovanje, kao i drugi potrebni podaci.

Član 8.

Zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju dužno je da koristi najkraći put.
Ako se zaposleni ili drugo lice upućuje na službeno putovanje u mesto do koga nema javnog saobraćaja ili se zbog hitnosti izvršenja posla, odnosno potreba službenog posla ne mogu koristiti prevozna sredstva tog saobraćaja, odnosno službeno vozilo, u materijalne troškove organa uprave Saveta ministara priznaju se i troškovi za prevoz zaposlenog sopstvenim automobilom za svaki pređeni kilometar i to u iznosu od 10% od propisane cene za jedan litar pogonskog goriva.
Funkcioner koji rukovodi organom uprave Saveta Ministara ili zaposleni koga on ovlasti određuje koje će se prevozno sredstvo javnog saobraćaja koristiti na službenom putovanju, kao i klasu, odnosno razred tog prevoznog sredstva i iznos sredstava koji se priznaje za svaki pređeni kilometar, vodeći pri tom računa da to bude najracionalnije za izvršenje službenog posla.

Član 9.

Službeno putovanje u zemlji traje najduže 15 dana neprekidno. Izuzetno, ako to potrebe službe zahtevaju ili ako se započeti posao ne može prekinuti, službeno putovanje može trajati i duže od 15, ali ne duže od 30 dana neprekidno.

Član 10.

Naknada troškova za službeno putovanje koji se priznaju u materijalne troškove organa uprave Saveta ministara obuhvata:
1) dnevnicu i troškove noćenja;
2) naknadu za prevoz zaposlenog ili drugog lica od mesta njegovog redovnog zaposlenja, odnosno prebivališta do mesta u kome se obavlja službeni posao;
3) naknadu ostalih troškova koji zaposleni ili drugo lice ima u vezi sa obavljanjem službenog posla.
Ostalim troškovima koji zaposleni ili drugo lice ima u vezi sa obavljanjem službenog posla, u smislu ove uredbe, smatraju se: izdatak za rezervaciju mesta u prevoznom sredstvu, izdatak za prenošenje prtljaga, izdatak za prevoz u gradskom javnom saobraćaju, izdatak za službeni telefonski razgovor i sl.
Ako zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju koristi hotelsko prenoćište, troškovi noćenja priznaju se na osnovu hotelskog računa najviše do iznosa troškova za jednokrevetnu sobu, osim u hotelima "de lux"kategorije.
Troškovima noćenja, u smislu stava 1. tačka 1. ovog člana, smatra se i smeštaj radi dnevnog odmora pilota-letača i letačkog osoblja dok su na službenom putovanju, ako je vreme zadržavanja na aerodromu duže od četiri časa između dva leta u toku 24 časa. Troškovi dnevnog odmora obračunavaju se prema hotelskom računu za smeštaj.
Ako su na službenom putovanju obezbeđeni smeštaj i ishrana, dnevnica se priznaje u iznosu od 20% od punog iznos dnevnice.
Ako su na službenom putovanju obezbeđeni smeštaj, doručak i jedan glavni obrok (ručak ili večera), dnevnica se priznaje u iznosu od 50% od punog iznosa dnevnice.

Član 11.

Zaposlenom ili drugom licu na službenom putovanju dnevnica se obračunava od časa polaska na službeno putovanje do časa povratka, i to:
1) cela dnevnica - za svaka 24 časa provedena na službenom putovanju, kao i za vreme preko 12 časova;
2) pola dnevnice - za vreme od osam do 12 časova, a kad je to vreme provedeno na putu noću od 22.00 do 5.00 časova - i za vreme od pet do osam časova.
Cela dnevnica obračunava se i za vreme provedeno na službenom putovanju koje je trajalo od 12 časova do 24 časa.

Član 12.

Dnevnica za službeno putovanje iznosi 5% od prosečne mesečne zarade po zaposlenom u privredi države članice, prema poslednjem konačnom objavljenom podatku organa države članice nadležnom za poslove statistike, na dan polaska na službeno putovanje.

Član 13.

Po završenom službenom putovanju, zaposleni ili drugo lice dužno je da, bez odlaganja, a najkasnije u roku od tri dana, podnese račun putnih troškova.
Uz račun putnih troškova prilažu se: nalog za službeno putovanje, prevozna karta i potvrda o plaćenoj rezervaciji mesta, potvrda o uplati za prevoz prtljaga, dokaz o iznosu plaćenom za prenoćište u hotelu, ako je zaposleni ili drugo lice na službenom putovanju prenoćilo u hotelu, kao i drugi računi potrebni da se izvrši obračun troškova.