ZAKON

O POTVRĐIVANjU EVROPSKE KONVENCIJE O MEĐUNARODNOM VAŽENjU KRIVIČNIH PRESUDA, SA DODACIMA

(Objavljen u "Sl. listu SRJ - Međunarodni ugovori", br. 13 od 20. decembra 2002; 18/2005)

Član 1.

Potvrđuje se Evropska konvencija o međunarodnom važenju krivičnih presuda, sa dodacima, koja je usvojena 28. maja 1970. godine u Hagu, u originalu na engleskom i francuskom, jeziku.

Član 2.

Tekst Konvencije, sa dodacima, u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:

EVROPSKA KONVENCIJA O MEĐUNARODNOM VAŽENjU KRIVIČNIH PRESUDA

PREAMBULA

Države članice Saveta Evrope, potpisnice ovog dokumenta,
Smatrajući da borba protiv kriminala, koji sve više postaje međunarodni problem, zahteva korišćenje modernih i efikasnih metoda u međunarodnim okvirima;
Uverene u potrebu sprovođenja zajedničke politike na planu suzbijanja kriminala u cilju zaštite društva;
Svesne potrebe da se uvaži ljudsko dostojanstvo i unapredi rehabilitacija okrivljenog;
Smatrajući da je cilj Saveta Evrope da ostvari veće jedinstvo među članicama,
Dogovorile su se o sledećem:

DEOI

DEFINICIJE

Član 1.

Za potrebe ove konvencije:
(a) "Evropska krivična presuda" označava svaku konačnu odluku koju donese krivični sud države ugovornice kao rezultat krivičnog postupka;
(b) "krivično delo" obuhvata, osim dela predviđenih u krivičnom zakonu, i ona koja su predviđena pravnim normama navedenim u DodatkuIIna ovu Konvenciju pod uslovom da, tako gde ove odredbe ovlašćuju administrativni organ, odnosnom licu se mora dati mogućnost da pokrene postupak pred sudom;
(c) "osud" označava izricanje sankcije;
(d) "sankcija" označava bilo koju kaznu ili drugu meru koja se u evropskoj krivičnoj presudi ili u "ordonnance penale" izriče izričito nekom licu za krivično delo;
(e) "diskvalifikacija" označava svaki gubitak ili uskraćivanje prava ili bilo koju zabranu ili gubitak pravnog svojstva;
(f) "presuda donetain absentia" označava svaku odluku koja se smatra takvom prema članu 21. stav 2;
(g) "ordonnance penale" označava bilo koju odluku koja je doneta u drugoj državi ugovornici, a koja je navedena u DodatkuIIIove Konvencije.

DEOII

IZVRŠAVANjE EVROPSKE KRIVIČNE PRESUDE

Odeljak 1

OPŠTE ODREDBE

(a) Opšti uslovi izvršavanja

Član 2.

Ovaj deo primenjuje se na:
(a) sankcije koje podrazumevaju lišenje slobode;
(b) novčane kazne i konfiskaciju;
(c) diskvalifikacije.

Član 3.

1. Država ugovornica biće nadležna u slučajevima i pod uslovima koji su predviđeni ovom Konvencijom za izvršenje sankcija koje su izrečene u drugoj državi ugovornici, a koje su izvršive u toj državi.
2. Ova nadležnost se može ostvariti samo na zahtev druge države ugovornice.

Član 4.

1. Druga država ugovornica neće izvršiti sankciju, osim ako bi prema njenim zakonima delo za koje je ona izrečena predstavljalo krivično delo da je učinjeno na njenoj teritoriji, i ako bi lice kome je sankcija izrečena bilo krivično odgovorno da je delo učinilo na njenoj teritoriji.
2. Ako se osuda odnosi na dva ili više krivičnih dela, od kojih neka ne ispunjavaju uslove iz stava 1, država izricanja sankcije će odrediti koji se deo sankcije odnosi na krivična dela koja ispunjavaju ove uslove.

Član 5.

Država izricanja sankcije može od druge države ugovornice zahtevati da izvrši sankciju samo ako je ispunjen jedan ili više od sledećih uslova:
(a) ako osuđeno lice ima prebivalište u drugoj državi;
(b) ako je verovatno da će izvršenje sankcije u drugoj državi poboljšati izglede za društvenu rehabilitaciju osuđenog lica;
(c) ako bi se, u slučaju da se radi o sankciji koja podrazumeva lišenje slobode, sankcija mogla izvršiti nakon izvršenja druge sankcije koja podrazumeva lišenje slobode kojoj se osuđeno lice podvrgnuto ili treba da bude podvrgnuto u drugoj državi;
(d) ako je druga država, koja je država porekla osuđenog lica izrazila spremnost da prihvati odgovornost za izvršenje te sankcije;
(e) ako smatra da sama ne može da izvrši sankciju, čak ni primenom ekstradicije, kao i da druga država to može.

Član 6.

Izvršenje zahtevano u skladu sa prethodnim odredbama se ne može odbiti, ni u celosti niti delimično, osim:
(a) kada bi izvršavanje bilo suprotno osnovnim principima pravnog sistema zamoljene države;
(b) kada zamoljena država smatra da je krivično delo za koje je izrečena osuda, političke prirode ili da je čisto vojno delo;
(c) kada zamoljena država smatra da postoje osnovani razlozi da se veruje da je osuda proizašla ili da su na osudu kao otežavajuće okolnosti uticale rasa, religija, nacionalnost ili političko mišljenje;
(d) kada bi izvršavanje bilo suprotno međunarodnim obavezama zamoljene države;
(e) kada je delo već predmet sudskog postupka u zamoljenoj državi ili kada zamoljena država odluči da pokrene sudski postupak u vezi sa delom;
(f) kada nadležni organi zamoljene države odluče da ne pokrenu postupak ili da obustave postupak koji je već započeo u vezi sa istim delom;
(g) kada je delo učinjeno van teritorije države molilje;
(h) kada zamoljena država nije u mogućnosti da izvrši sankciju;
(i) kada se zahtev zasniva na članu 5 (e) i nijedan drugi uslov pomenut u tom članu nije ispunjen;
(j) kada zamoljena država smatra da je država molilja u stanju da izvrši sankciju;
(k) kada zbog godina starosti osuđenog lica u vreme izvršenja krivičnog dela ono ne bi moglo biti gonjeno u zamoljenoj državi;
(l) kada se prema zakonu zamoljene države izrečena sankcija više ne može izvršiti zbog proteka vremena;
(m) kada i u meri u kojoj sankcija podrazumeva diskvalifikaciju.

Član 7.

Zahtev za izvršenje neće biti ispunjen ako bi izvršenje bilo u suprotnosti sa principima usvojenim u odredbama Odeljka 1 DelaIIIove konvencije.

(b) Dejstvo prenošenja izvršenja

Član 8.

Za svrhe člana 6. stav 1. i rezerva pomenutih pod (c) DodatkaIove konvencije, svaka radnja koja prekida ili odlaže vremensko ograničenje koju zakonito sprovode organi države koja je izrekla osudu, smatraće se da ima isti efekat za potrebe računanja vremenskog ograničenja u zamoljenoj državi u skladu sa zakonom te države.

Član 9.

1. Osuđeno lice pritvoreno u državi molilji koje je predato zamoljenoj državi radi izvršenja, neće biti krivično gonjeno, osuđivano niti pritvoreno radi izvršenja odluke o osudi ili pritvoru za bilo koje krivično delo učinjeno pre njegove predaje, osim za ono za koje je sankcija koju treba izvršiti izrečena, niti će iz bilo kog drugog razloga biti ograničavano u svojim ličnim slobodama, osim u sledećim slučajevima:
(a) kada se država koja ga predaje sa tim saglasi. Zahtev za saglasnost će biti dostavljen, i isti će biti propraćen relevantnim dokumentima i zakonito sačinjenim zapisnikom o izjavi okrivljenog u vezi sa odnosnim krivičnim delom. Saglasnost će biti data kada krivično delo zbog kojeg je zatražena može po sebi da bude predmet ekstradicije prema pravu države od koje zahteva izvršenje ili kada bi ekstradicija bila isključena samo zbog visine kazne;
(b) kada osuđeno lice, koje ima mogućnost da napusti teritoriju države kojoj je bilo predato, nije to učinilo u roku od 45 dana od konačnog puštanja na slobodu, ili se vratilo na njenu teritoriju nakon što je prethodno napustilo.
(2) Država zamoljena da izvrši odluku o osudi može da preduzme bilo koju meru da premesti lice sa svoje teritorije, ili bilo koju meru neophodnu prema njenom pravu, uključujući postupak u slučaju nepristupanja sudu, da bi sprečila zakonsku posledicu isteka roka.

Član 10.

1. Izvršenje će se sprovoditi prema pravu zamoljene države i ta država će biti nadležna za donošenje odgovarajućih odluka, kao što je odluka o uslovnom otpustu.
: