ZAKON

O POTVRĐIVANjU MEĐUNARODNE KONVENCIJE O ZAŠTITI IZVOĐAČA, PROIZVOĐAČA FONOGRAMA I USTANOVA ZA RADIO-DIFUZIJU

(Objavljen u "Sl. listu SRJ - Međunarodni ugovori", br. 13 od 20. decembra 2002)

Član 1.

Potvrđuje se Međunarodna konvencija o zaštiti izvođača, proizvođača fonograma i ustanova za radio-difuziju, koja je zaključena 26. oktobra 1961. godine u Rimu, u originalu na engleskom, francuskom i španskom jeziku.

Član 2.

Tekst Konvencije u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:

MEĐUNARODNA KONVENCIJA O ZAŠTITI IZVOĐAČA, PROIZVOĐAČA FONOGRAMA I USTANOVA ZA RADIO-DIFUZIJU

(Rimska konvencija - od 26. oktobra 1961)

Države ugovornice, pokrenute željom da zaštite pravo izvođača, proizvođača fonograma i ustanova za radio-difuziju, složile su se o sledećem:

Član 1.

Zaštita priznata ovom konvencijom ne dira i ne utiče ni u kom pogledu na zaštitu autorskog prava na književnim i umetničkim delima. Shodno tome, nijedna odredba ove konvencije ne može se protumačiti tako da nanosi povredu toj zaštiti.

Član 2.

1. Pod nacionalnim tretmanom, u smislu ove konvencije, podrazumevaju se prava koja država ugovornica na čijoj teritoriji se traži zaštita, priznaje po svome nacionalnom zakonodavstvu:
(a) izvođačima, koji su njeni državljani, za izvođenja koja se vrše, koja su emitovana ili prvi put zabeležena na njenoj teritoriji;
(b) proizvođačima fonograma, svojim državljanima, za fonograme koji su prvi put objavljeni ili zabeleženi na njenoj teritoriji;
(c) ustanovama za radio-difuziju čije se sedište nalazi na njenoj teritoriji, za radio-emisije izvršene od strane emisionih preduzeća koja se nalaze na njenoj teritoriji.
2. Nacionalni tretman biće predmet posebno garantovane zaštite uz vođenje računa o ograničenjima koja su izričito predviđena ovom konvencijom.

Član 3.

U smislu ove konvencije:
(a) "izvođači" su glumci, pevači, muzičari, igrači i druga lica koja predstavljaju, pevaju, recituju, deklamuju, igraju ili izvode na bilo koji drugi način književna ili umetnička dela;
(b) "fonogram" znači svako isključivo zvučno beleženje zvukova izvođenja ili drugih zvukova;
(c) "proizvođač fonograma" znači fizičko ili pravno lice koje prvo zabeleži zvuke izvođenja ili druge zvuke;
(d) "objavljivanje" znači stavljanje na raspolaganje javnosti primeraka nekog fonograma u razumnoj količini;
(e) "reprodukovanje" znači pravljenje jedne ili više kopija nekog snimka;
(f) "emitovanje" znači emitovanje zvukova ili slika i zvukova bežičnim putem u cilju prijema od strane javnosti;
(g) "reemisija" znači istovremeno emitovanje od strane jedne ustanove za radio-difuziju emisije neke druge ustanove za radio-difuziju.

Član 4.

Svaka država ugovornica priznaće nacionalni tretman izvođačima uvek kada bude ispunjen jedan od sledećih uslova:
(a) ako se izvođenje vrši u drugoj državi ugovornici;
(b) ako je izvođenje otelovljeno u fonogramu zaštićenom na osnovu člana 5. ove konvencije;
(c) ako je izvođenje koje nije zabeležno na fonogramu preneto putem emisije zaštićene na osnovu člana 6. ove konvencije.

Član 5.

1. Svaka država ugovornica priznaće nacionalni tretman proizvođačima fonograma uvek kada bude ispunjen jedan od sledećih uslova:
(a) ako je proizvođač fonograma državljanin neke druge države ugovornice (kriterijum državljanstva);
(b) ako je prvo beleženje zvuka izvršeno u drugoj državi ugovornici (kriterijum snimanja);
(c) ako je fonogram prvi put bio objavljen u nekoj drugoj državi ugovornici (kriterijum objavljivanja).
2. Ako je prvo objavljivanje izvršeno u državi koja nije ugovornica, ali je fonogram bio objavljen u nekoj drugoj državi ugovornici u roku od 30 dana od prvog objavljivanja (istovremeno objavljivanje), smatraće se da je taj fonogram bio objavljen prvi put u državi ugovornici.
3. Svaka država ugovornica može putem obaveštenja deponovanog kod Generalnog sekretara Organizacije ujedinjenih nacija, da izjavi da neće primenjivati kriterijum objavljivanja, ili alternativno, kriterijum snimanja. To obaveštenje može da se deponuje u trenutku ratifikacije, prihvatanja ili pristupanja, ili u bilo kom drugom trenutku; u ovom poslednjem slučaju, ono dejstvuje tek po proteku šest meseci od deponovanja.

Član 6.

1. Svaka država ugovornica priznaće nacionalni tretman ustanovama za radio-difuziju uvek kada bude ispunjen jedan od sledećih uslova:
(a) ako se sedište ustanove za radio-difuziju nalazi u nekoj drugoj državi ugovornici;
(b) ako je emisija prenošena putem emisione stanice koja se nalazi na teritoriji neke druge države ugovornice.
2. Svaka država ugovornica može, putem notifikacije deponovane kod Generalnog sekretara Organizacije ujedinjenih nacija, da izjavi da će priznati zaštitu emisijama samo ako se sedište ustanove za radio-difuziju nalazi u nekoj drugoj državi ugovornici i ako je emisija bila vršena putem emisione stanice koja se nalazi na teritoriji iste države ugovornice. Ova notifikacija može biti izvršena u trenutku ratifikacije, prihvatanja ili pristupanja, ili u svakom drugom trenutku; u ovom poslednjem slučaju, ona dejstvuje tek po proteku šest meseci od deponovanja.

Član 7.

1. Zaštita predviđena ovom konvencijom u korist izvođača obuhvata mogućnost da se spreči:
(a) radio-difuzija i saopštavanje javnosti njihovih izvođenja bez njihove saglasnosti, izuzev kada je izvođenje korišćeno za radio-difuziju, ili za saopštavanje javnosti već samo po sebi radio-difuzno izvođenje, ili izvršeno sa snimka;
(b) beleženje bez njihove saglasnosti njihovih nezabeleženih izvođenja;
(c) reprodukovanje bez njihove saglasnosti njihovog snimljenog izvođenja:
i- ako je i samo originalno beleženje bilo izvršeno bez njihove saglasnosti;
ii- ako je reprodukovanje izvršeno za druge ciljeve a ne za one za koje su izvođači dali svoju saglasnost;
iii- ako je originalno beleženje bilo izvršeno u skladu sa odredbama člana 15, a bilo reprodukovano za ciljeve različite od onih koji su predviđeni tim odredbama.
2. (1) Nacionalnom zakonodavstvu države ugovornice na čijoj teritoriji se traži zaštita pripada pravo da reguliše zaštitu protiv reemisije, beleženja za ciljeve radio-difuzije i reprodukovanje takvog snimka za ciljeve radio-difuzije, kad je izvođač pristao na radio-difuziju.
(2) Način korišćenja od strane ustanova za radio-difuziju snimaka sačinjenih za ciljeve emitovanja na radiju biće određeni u skladu sa nacionalnim zakonodavstvom države ugovornice na čijoj teritoriji se traži zaštita.
(3) Međutim, nacionalno zakonodavstvo pomenuto u stavovima (1) i (2) ovog člana, ne može da liši izvođače prava da regulišu ugovorom svoje odnose sa ustanovom za radio-difuziju.

Član 8.

Svaka država ugovornica može svojim nacionalnim zakonodavstvom odrediti načine na koje će izvođači biti predstavljeni prilikom vršenja njihovih prava, kada više njih učestvuju u istom izvođenju.

Član 9.

Svaka država ugovornica može svojim nacionalnim zakonodavstvom proširiti zaštitu predviđenu ovom konvencijom na umetnike koji ne izvode književna ili umetnička dela.

Član 10.

Proizvođači fonograma imaju pravo da dozvole ili zabrane neposredno ili posredno reprodukovanje njihovih fonograma.

Član 11.

Ako država ugovornica zahteva na osnovu svog nacionalnog