ZAKON

O PRAVIMA BORACA, VOJNIH INVALIDA I ČLANOVA NjIHOVIH PORODICA

(Objavljen u "Sl. glasniku SRS", br. 54/89; 137/04)

I. OPŠTE ODREDB

Član 1.

Ovim zakonom uređuju se uslovi za ostvarivanje prava boraca narodnooslobodilačkog rata, učesnika ranijih ratova za oslobođenje zemlje, članova njihovih porodica, vojnih invalida i korisnika porodične invalidnine.

Član 2.

Borcima narodnooslobodilačkog rata (u daljem tekstu: borci NOR-a) u smislu ovog zakona smatraju se lica koja su stupila u narodnooslobodilački rat pre 1. januara 1944. godine (muškraci), odnosno pre 1. januara 1945. godine (žene), ako im je vreme od dana stupanja u narodnooslobodilački rat do 15. maja 1945. godine priznato u poseban staž u dvostrukom trajanju po propisima o penzijskom i invalidskom osiguranju radnika.
Učesnicima ranijih ratova za oslobođenje zemlje (u daljem tekstu: učesnici ranijih ratova) smatraju se lica koja su učestvovali u balkanskim ratovima, prvom svetskom ratu kao pripadnici srpske i crnogorske vojske, Topličkom ustanku 1917. godine, dobrovoljci solunskog fronta srpske vojske i pripadnici oružanih snaga bloka država u kome su se nalazile Srbija i Crna Gora.
Status borca NOR-a, u smislu ovog zakona i u pogledu prava utvrđenih ovim zakonom, imaju i pripadnici Jugoslovenske vojske u otadžbini i Ravnogorskog pokreta, počev od 17. aprila 1941. do 15. maja 1945. godine.
Način utvrđivanja statusa lica iz stava 3. ovog člana uređuje Vlada Republike Srbije.

Član 3.

Vojnim invalidima i korisnicima porodične invalidnine, pored lica kojima je to svojstvo priznato po važećem propisu kojim su uređena osnovna prava vojnih invalida i porodica palih boraca, ovim zakonom se smatraju i invalidi i porodice palih pripadnika Jugoslovenske vojske u otadžbini i Ravnogorskog pokreta.
Ustanovljava se "Ravnogorska spomenica 1941." na koju imaju pravo lica koja su od 17. aprila 1941. godine do 31. decembra 1941. godine stupila u odrede Ravnogorskog pokreta, odnosno Jugoslovenske vojske u otadžbini. Njeni nosioci se u pogledu prava utvrđenih ovim zakonom izjednačavaju sa nosiocima "Partizanske spomenice 1941.".
Način dobijanja i izgled "Ravnogorske spomenice 1941." uređuje Vlada Republike Srbije.

Član 4.

Članovima porodice u smislu ovog zakona smatraju se:
1. bračni drug,
2. deca (rođena u braku ili van braka, usvojena i pastorčad),
3. roditelji, očuh, maćeha i usvojilac.

Član 5.

Pravo po ovom zakonu su:
1. mesečno novčano primanje;
2. dodatak za negu;
3. naknada troškova smeštaja u ustanove socijalne zaštite;
4. porodični dodatak;
5. dodatak na decu;
6. izuzetno mesečno novčano primanje;
7. dodatak na ime razlike između ostvarenog primanja i garantovanog iznosa za nocioce "Partizanske spomenice 1941." i "Ravnogorske spomenice 1941.";
8. profesionalna rehabilitacija i novčana naknada za vreme profesionalne rehabilitacije;
9. naknada troškova putovanja;
10. naknada pogrebnih troškova;
11. pomoć u slučaju smrti.

Član 6.

Sredstva za ostvarivanje prava po ovom zakonu obezbeđuju se u budžetu Republike Srbije i prenose republičkom organu uprave nadležnom za poslove boračke i invalidske zaštite.

II. USLOVI ZA OSTVARIVANjE PRAVA

1. Mesečno novčano primanje

Član 7.

Materijalno neobezbeđeni borci NOR-a, učesnici ranijih ratova, vojni invalidi, korisnici porodične invalidnine i članovi porodice umrlih boraca NOR-a i učesnika ranijih ratova, imaju pravo na mesečno novčano primanje, ako ispunjavaju uslove u pogledu nesposobnosti za privređivanje i imovinskog cenzusa.
Materijalno neobezbeđeni u smislu stava 1. ovog člana smatraju se korisnici koji nemaju ličnih prihoda: nisu u radnom odnosu; ne obavljaju delatnost ličnim radom; ne ostvaruju naknadu ličnog dohotka za vreme privremene nezaposlenosti, izuzetno mesečno novčano primanje i novčanu naknadu za vreme profesionalne rehabilitacije.
Pored uslova predviđenih u stavu 1. ovog člana, udova i deca umrlih boraca NOR-a i učesnika ranijih ratova imaju pravo na mesečno novčano primanje ako su samohrani, ili je borac NOR-a i učesnik ranijih ratova ostvarivao mesečno novčano primanje.
Članovima porodice priznaje se samo jedno mesečno novčano primanje prema redosledu iz člana 4. ovog zakona.
Korisniku pripada jedno mesečno novčano primanje i u slučaju da ima više osnova (vojni invalid i korisnik porodične invalidnine i dr.).
Samohranim u smislu odredaba ovog zakona, smatraju se korisnici koji u domaćinskvu nemaju članove uže porodice (bračni drug i deca) i roditelje sposobne za privređivanje, niti imaju članove uže porodice ili roditelje koji imaju ličnih prihoda ili prihoda od imovine.

Član 8.

Nesposobnim za privređivanje u smislu odredaba ovog zakona smatraju se:
- vojni invalidiIdoVIgrupe;
- korisnici stariji od 60 godina (muškarci), odnosno 50 godina (žene);
- korisnici kod kojih postojiIkategorija invalidnosti u smislu propisa o penzijskom i invalidskom osiguranju;
- deca korisnici porodične invalidnine i deca umrlih boraca NOR-a i učesnika ranijih ratova do navršenih 15 godina života, odnosno ako su na školovanju, do kraja propisanog trajanja redovnog školovanja, ali najkasnije do 26 godina života;
- ostala deca korisnici porodične invalidnine i deca umrlih boraca NOR-a i učesnika ranijih ratova, koja su ometena u psihofizičkom razvoju;
- udove, odnosno udovci - korisnici lične ili porodične invalidnine koji imaju jedno ili više dece mlađe od 15 godina života, ili starije dete koje je ometeno u psihofizičkom razvoju, ako se o deci staraju i sa njima žive u istom domaćinstvu.

Član 9.

Ocena imovinskih uslova vrši se prema redovnim prihodima korisnika i članova njegovog domaćinstva iz prethodne godine, u odnosu na godinu u kojoj korisnik ostvaruje pravo na mesečno novčano primanje (odnosno prema prvom mesecu po sticanju prihoda) i važi do 31. marta naredne godine.
U redovne prihode u smislu stava 1. ovog člana ubrajaju se: prihod od poljoprivredne delatnosti; lični dohodak iz radnog odnosa; lični dohodak od obavljanja delatnosti ličnim radom; iznos penzije bez zaštitnog dodatka; prihod od imovine i mesečno novčano primanje i izuzetno mesečno novčano primanje članova domaćinstva.
Imovinski cenzus za korisnike čije domaćinstvo ima prihod od poljoprivredne delatnosti, predstavljaju ukupni prihod po članu domaćinstva u iznosu od 45% prosečnog mesečnog ličnog dohotka ostvarenog u prethodnoj godini na teritoriji Republike Srbije (u daljem tekstu: prosečni mesečni prihod), a za korisnike čije domaćinstvo nema prihod od poljoprivredne delatnosti 60% prosečnog mesečnog prihoda.

Član 10.

Prilikom utvrđivanja prihoda po članu domaćinstva uzimaju se u obzir prosečni mesečni prihodi u punom iznosu, a prihod od obavljanja delatnosti ličnim radom i prihod od imovine u visini mesečne osnovice koja je služila za