ZAKON

O RATIFIKACIJI MEĐUNARODNE KONVENCIJE O SPREČAVANjU AKATA NUKLEARNOG TERORIZMA

(Objavljen u "Sl. list SCG - Međunarodni ugovori", br. 2 od 12. maja 2006)

Član 1.

Ratifikuje se Međunarodna konvencija o sprečavanju akata nuklearnog terorizma, koja je sačinjena 13. aprila 2005. godine u Njujorku, u originalu na arapskom, kineskom, engleskom, francuskom, ruskom i španskom jeziku.

Član 2.

Tekst Sporazuma u originalu na engleskom jeziku i u prevodu na srpski jezik glasi:

MEĐUNARODNA KONVENCIJA O SPREČAVANjU AKATA NUKLEARNOG TERORIZMA

Države ugovornice ove konvencije
Imajući u vidu ciljeve i principe Povelje Ujedinjenih nacija u vezi sa održavanjem međunarodnog mira i bezbednosti te unapređenjem dobrosusedskih i prijateljskih odnosa i saradnje među državama,
Pozivajući se na Deklaraciju povodom pedesetogodišnjice Ujedinjenih nacija od 24. oktobra 1995,
Priznajući pravo svih država da razvijaju i primenjuju nuklearnu energiju miroljubive svrhe i njihove legitimne interese u potencijalnim koristima koji će proizlaziti iz miroljubive primene nuklearne energije,
Imajući u vidu Konvenciju o fizičkoj zaštiti nuklearnog materijala iz 1980,
Duboko zabrinuti zbog eskalacije terorističkih dela u svim oblicima i manifestacijama po čitavom svetu,
Pozivajući se na Deklaraciju o merama za eliminaciju međunarodnog terorizma u prilogu Rezolucije generalne skupštine 49/60 od 9. decembra 1994, u kojoj, između ostalog, države članice Ujedinjenih nacija ponovo potvrđuju svoju bezrezervnu osudu svih terorističkih akata, metoda i prakse kao kriminalnih i neopravdanih, bez obzira na to gde i sa čije strane bili počinjeni, uključujući one koji ugrožavaju prijateljske odnose među državama i narodima i prete teritorijalnom integritetu i bezbednosti država,
Konstatujući da je Deklaracija takođe ohrabrila države da hitno izvrše pregled obima postojećih međunarodnih pravnih odredbi o prevenciji, suzbijanju i eliminaciji terorizma u svim njegovim oblicima i manifestacijama, s ciljem osiguravanja sveobuhvatnog pravnog okvira koji će obuhvatiti sve aspekte ove stvari,
Pozivajući se na Rezoluciju Generalne skupštine 51/210 do 17. decembra 1996, i Deklaracije koja dopunjava Deklaraciju iz 1994. o merama za eliminaciju međunarodnog terorizma koja je u prilogu iste,
Pozivajući se takođe da je, u skladu sa Rezolucijom Generalne skupštine 51/210, osnovanad hockomitet koji bi razradio, između ostalog, međunarodnu konvenciju o sprečavanju akata nuklearnog terorizma koja dopunjava postojeće srodne međunarodne instrumente,
Konstatujući da dela nuklearnog terorizma mogu imate za rezultat najozbiljnije posledice i mogu predstavljati pretnju međunarodnom miru i bezbednosti,
Konstatujući takođe da postojeće multilateralne pravne odredbe ne tretiraju adekvatno takve napade,
Uvereni u hitnu potrebu jačanja međunarodne saradnje među državama u stvaranju i usvajanju delotvornih i praktičnih mera za prevenciju takvih terorističkih akata te proganjanju i kažnjavanju njihovih počinitelja,
Konstatujući da se aktivnostima vojnih snaga država rukovodi na osnovu pravila međunarodnog prava van okvira ove konvencije i da isključenje izvesnih akcija iz nadležnosti ove konvencije ne znači toleranciju ili ne ozakonjuje inače nezakonita dela, ili ne sprečava progon prema drugim zakonima,
Dogovorile su se o sledećem:

Član 1.

U svrhu ove konvencije:
1. "Radioaktivni materijal" znači nuklearni materijal i ostale radioaktivne supstance koje sadrže nuklide koji se spontano raspadaju (proces praćen emisijom jedne ili više vrsta jonizujućeg zračenja, kao npr. alfa, beta, neutronske čestice i gama zrake) a koje mogu, zbog svojih radioloških ili fisilnih svojstava, prouzrokovati smrt, ozbiljne telesne povrede ili značajne štete na imovini ili okolini.
2. "Nuklearni materijal" znači plutonijum, izuzev onog s koncentracijom izotopa koja prelazi 80 posto u plutonijumu-238; uranijum-233; obogaćen izotopom 235 ili 233; uranijum koji sadrži mešavinu izotopa kao što se nalazi u prirodi, osim u obliku rude ili rudnih ostataka; ili bilo koji materijal koji sadrži jedan ili više gore pomenutih;
Pri tome "uranijum obogaćen izotopima 235 ili 233" znači uranijum koji sadrži izotop 235 ili 233 ili oba u takvom iznosu da odnos zbira ovih izotopa prema izotopu 238 bude veći od odnosa izotopa 235 prema izotopu 238 koji se javlja u prirodi.
3. "Nuklearni objekat" znači:
(a) svaki nuklearni reaktor, uključujući reaktore montirane na plovila, vozila, vazduhoplovi ili kosmičke objekte za primenu kao izvor energije kako bi se pokretala takva plovila, vozila, vazduhoplovi ili kosmički objekti ili u bilo koju drugu svrhu;
(b) svako postrojenje ili sredstvo koje se koristi za proizvodnju, skladištenje, preradu ili transport radioaktivnog materijala.
4. "Uređaj " znači:
(a) svaki nuklearni eksplozivni uređaj; ili (b),svaki uređaj koji raspršuje radioaktivni materijal ili emituje zračenje koje može, zbog svojih radioloških svojstava, prouzrokovati smrt, ozbiljnu telesnu povredu ili značajno oštećenje imovine ili okoline.
5. "Državni ili vladin objekat" uključuje svaki stalni ili privremeni objekat ili sredstvo koje koriste ili angažuju predstavnici države, članovi vlade, zakonodavstvo ili sudstva ili zvaničnici ili službenici države ili bilo koje javne vlasti ili subjekti ili zaposleni ili zvaničnici neke međuvladine organizacije u vezi sa svojim službenim dužnostima.
6. "Vojne snage države" znači oružane snage države koje su organizovane, obučene i opremljene prema svojim unutrašnjim propisima s primarnim ciljem nacionalne odbrane ili bezbednosti i lica koja deluju kao podrška ovih oružanih podsnaga koja su pod njihovim formalnim zapovedništvom, kontrolom i odgovornošću.

Član 2.

1. Svako lice čini krivično delo u smislu ove konvencije ako to lice nezakonito i namerno:
(a) poseduje radioaktivni materijal ili izrađuje ili poseduje uređaj:
(i) s namerom da prouzrokuje smrt ili tešku telesnu povredu; ili
(ii) s namerom da prouzrokuje značajno oštećenje imovine ili životne sredine;
(b) na bilo koji način koristi radioaktivni materijal ili uređaj, ili koristi ili oštećuje nuklearne objekte na način koji oslobađa ili postoji opasnost da oslobodi radioaktivni materijal:
(i) s namerom da prouzrokuje smrt ili tešku telesnu povredu,
(ii) s namerom da prouzrokuje značajno oštećenje imovine ili okoline, ili
(iii) s namerom da prisili fizičko ili pravno lice, međunarodnu organizaciju ili državu da učini ili se suzdrži od činjenja neke radnje.
2. Svako lice takođe čini krivično delo ako to lice:
(a) preti, u okolnostima koje ukazuju na verodostojnost pretnje, da će počiniti krivično delo navedeno u stavu 1(b) ovog člana; ili
(b) zahteva nezakonito i namerno radioaktivni materijal, uređaj ili nuklearni objekat putem pretnje, u okolnostima koje ukazuju na ozbiljnost pretnje, ili primenom sile.
3. Svako lice takođe čini krivično delo ako to lice pokuša izvršenje dela navedenog u stavu 1. ovog člana.
4. Svako lice takođe čini krivično delo ako to lice:
(a) učestvuje kao saučesnik u delu navedenom u st. 1, 2. ili 3. ovog člana; ili
(b) organizuje ili upućuje druge da čine delo navedeno u st. 1, 2. ili 3. ovog člana; ili
(c) na bilo koji drugi način doprinosi izvršenju jednog ili više dela navedenih u st. 1, 2. ili 3. ovog člana od strane grupe lica koji deluju sa zajedničkim ciljem; takav doprinos se smatra namernim i učinjen s ciljem nastavljanja opšte kriminalne aktivnosti ili s ciljem te grupe ili se čini uz saznanje o nameri grupe da počini odnosno krivično delo ili dela.

Član 3.

Konvencija se neće primenjivati kad se krivično delo učini u okviru jedne države, kada su navodni učinilac i žrtve državljani te države, kada se navodni učinilac nalazi na teritoriji te države i kada ni jedna druga država nema osnove da primeni nadležnost prema članu 9. st. 1. ili 2. osim što će se odredbe čl. 7, 12, 14, 15, 16. i 17. prema potrebi, primenjivati u tim slučajevima.

Član 4.

1. Ništa u ovoj konvenciji neće uticati na druga prava, obaveze i odgovornosti država i pojedinaca prema međunarodnom pravu, posebno ciljevima i načelima Povelje Ujedinjenih nacija i međunarodnog humanitarnog prava.
2. Aktivnosti oružanih snaga tokom oružanog sukoba, onako kako se ti pojmovi definišu prema međunarodnom humanitarnom pravu, koje su regulisane tim pravom, a ne ovom konvencijom, kao i aktivnosti koje preduzimaju vojne snage države pri vršenju njihovih službenih dužnosti, u onoj meri u kojoj ih regulišu druga pravila međunarodnog prava, nisu regulisane ovom konvencijom.
3. Odredbe stava 2. ovog člana neće se tumačiti kao odobravanje ili ozakonjivanje inače nezakonitih dela, niti će sprečiti gonjenje prema drugim zakonima.
4. Ova se konvencija ne odnosi, niti se može tumačiti kao da se odnosi, ni na koji način, na pitanje zakonitosti primene ili pretnje primenom nuklearnog oružja od strane država.

Član 5.

Svaka država ugovornica će usvojiti