ZAKON

O RATIFIKACIJI SPORAZUMA IZMEĐU SRBIJE I CRNE GORE I REPUBLIKE HRVATSKE O ZAŠTITI PRAVA SRPSKE I CRNOGORSKE MANjINE U REPUBLICI HRVATSKOJ I HRVATSKE MANjINE U SRBIJI I CRNOJ GORI

(Objavljen u "Sl. listu SCG - Međunarodni ugovori", br. 3 od 20. maja 2005)

Član 1.

Ratifikuje se Sporazum između Srbije i Crne Gore i Republike Hrvatske o zaštiti prava srpske i crnogorske manjine u Republici Hrvatskoj i hrvatske manjine u Srbiji i Crnoj Gori, potpisan 15. novembra 2004. godine u Beogradu, u originalu na srpskom i hrvatskom jeziku.

Član 2.

Tekst Sporazuma u originalu na srpskom jeziku glasi:

SPORAZUM

IZMEĐU SRBIJE I CRNE GORE I REPUBLIKE HRVATSKE O 3AŠTITI PRAVA SRPSKE I CRNOGORSKE MANjINE U REPUBLICI HRVATSKOJ I HRVATSKE MANjINE U SRBIJI I CRNOJ GORI

Srbija i Crna Gora i Republika Hrvatska (u daljem tekstu: strane ugovornice),
Polazeći od činjenice postojanja hrvatske manjine u Srbiji i Crnoj Gori i srpske i crnogorske manjine u Republici Hrvatskoj (u daljem tekstu: manjine),
S namerom da manjinama koje žive u Srbiji i Crnoj Gori i Republici Hrvatskoj osiguraju najviši nivo pravne zaštite i očuvanje i razvijanje njihovih nacionalnih identiteta,
U skladu sa međunarodnim ugovorima i drugim dokumentima o ljudskim pravima i osnovnim slobodama, kao i o zaštiti manjina, a posebno:
- Poveljom Ujedinjenih nacija, Opštom deklaracijom o pravima čoveka, Međunarodnom konvencijom o ukidanju svih oblika rasne diskriminacije, Međunarodnim paktom o građanskim i političkim pravima, Međunarodnim paktom o ekonomskim, socijalnim i kulturnim pravima, Konvencijom o pravima deteta, Deklaracijom o ukidanju svih oblika netolerancije i diskriminacije zasnovanim na veroispovesti i verovanju, Deklaracijom o pravima lica koja pripadaju nacionalnim ili etničkim, verskim i jezičkim manjinama;
- Relevantnim dokumentima usvojenim od Organizacije za evropsku bezbednost i saradnju, a naročito Dokumentom usvojenim na Konferenciji o ljudskoj dimenziji u Kopenhagenu 1990. godine i Izveštajem sa Sastanka vladinih stručnjaka za zaštitu manjina, održanog u Ženevi 1991. godine;
- Evropskom konvencijom o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda, Evropskom poveljom o regionalnim ili manjinskim jezicima, Okvirnom konvencijom za zaštitu nacionalnih manjina i ostalim relevantnim dokumentima Saveta Evrope;
- Instrumentom Srednjoevropske inicijative o zaštiti nacionalnih manjina;
- Sporazumom o normalizaciji odnosa između SR Jugoslavije i Republike Hrvatske,
Polazeći od rešenja predviđenih nacionalnim zakonodavstvom strana ugovornica,
Svesne značaja prava nacionalnih manjina i njihove kvalitetne zaštite kao jednog od načela na kojima počiva Evropska unija,
Utvrđujući da zaštita prava manjina doprinosi političkoj i društvenoj stabilnosti države u kojoj žive i doprinosi završetku procesa povratka izbeglica i njihove društvene reintegracije u obe države,
Potvrđujući da nacionalne manjine predstavljaju integralni deo društva i države u kojoj žive i da obogaćuju materijalnu i duhovnu kulturu zemlje kao i da doprinose produbljivanju prijateljstva i saradnje između strana ugovornica ovog sporazuma,
Naglašavajući da jačanje ostvarivanja prava manjina razvija dobrosusedske odnose,
Sporazumele su se o sledećem:

Član 1.

Strane ugovornice će osigurati pripadnicima manjina pravo na izražavanje, očuvanje i razvijanje njihovog nacionalnog, kulturnog, jezičkog i verskog identiteta, kao i pravo na održavanje i razvijanje manjinskog školstva, odnosno obrazovanja, medija i ostvarivanje posebnih interesa pripadnika manjina.

Član 2.

Strane ugovornice se obavezuju da će pripadnicima manjina obezbediti:
- slobodu izbora i izražavanja o pripadnosti nacionalnoj manjini i uživanje svih prava u vezi s tim izborom;
- pravo uživanja načela nediskriminacije, kako je to predviđeno međunarodnim dokumentima,
- pravo zaštite od svakog delovanja koje ugrožava ili bi moglo da ugrozi njihov opstanak;
- kulturnu autonomiju održavanjem, razvojem i iskazivanjem sopstvene kulture i očuvanjem i zaštitom svojih kulturnih dobara i tradicije;
- pravo na očuvanje nacionalnog identiteta i veroispovesti,
- pravo na obrazovanje na jeziku i pismu manjine, javnu i privatnu upotrebu jezika i pisma i informisanje, kao i upotrebu znamenja i simbola nacionalne manjine,
- zaštitu ravnopravnog učešća u javnim poslovima, samoorganizovanje i udruživanje u cilju ostvarivanja zajedničkih interesa i uživanje političkih i ekonomskih sloboda.

Član 3.

Strane ugovornice će zakonima razraditi područje vaspitanja i obrazovanja na jeziku i pismu manjina i omogućiti školovanje pripadnika manjina prema posebnim programima za koje se pre donošenja pribavlja mišljenje udruženja nacionalnih manjina.
Posebni programi na jeziku i pismu nacionalnih manjina uz opšti deo obavezno sadrže deo čiji je sadržaj u vezi s posebnošću nacionalne manjine (maternji jezik, književnost, istorija, geografija i kulturno stvaralaštvo nacionalne manjine).
Na području na kojem je prema nacionalnim propisima utvrđena službena upotreba jezika i pisma nacionalnih manjina, učenicima školske ustanove s nastavom na jeziku i pismu većine omogućiće se učenje jezika i pisma nacionalne manjine.
Pedagoška dokumentacija u ustanovama s nastavom na jeziku i pismu nacionalnih manjina vodiće se i na manjinskom jeziku.

Član 4.

Strane ugovornice će podsticati zapošljavanje stručno osposobljenih radnika koji su pripadnici nacionalne manjine na svim nivoima i oblicima obrazovanja.
Strane ugovornice će podsticati učešće pripadnika nacionalnih manjina u upravljanju školskim ustanovama koje nastavu izvode na jeziku i pismu nacionalnih manjina.
Strane ugovornice će podsticati saradnju i razmenu u oblasti prosvete u delu koji se odnosi na obrazovanje nacionalnih manjina, posebno razmenom prosvetnih stručnjaka, školskih programa, udžbenika i drugih nastavnih materijala, omogućiti dodele stipendija i učestvovanje na seminarima stručnog usavršavanja manjinskih učitelja, podsticati direktnu saradnju škola, odnosno stvaranje uslova za uzajamne posete učenika i učitelja.
Na području na kojem je organizovano školovanje pripadnika manjina na manjinskom jeziku i pismu, strane ugovornice će podsticati učenje jezika, kulture i istorije manjina i njihovih matičnih naroda u školama većinskog naroda.

Član 5.

Strane ugovornice će s posebnom pažnjom pratiti ostvarivanje kulturnih, prosvetnih i verskih potreba pripadnika manjina na području Srbije i Crne Gore, odnosno na području Republike Hrvatske. Podsticaće osnivanje kulturnih i prosvetnih centara kao i rad drugih ustanova nacionalnih manjina na području Srbije i Crne Gore, odnosno na području