ZAKON

O RATIFIKACIJI UGOVORA IZMEĐU SM SCG I VLADE REPUBLIKE TURSKE O IZBEGAVANjU DVOSTRUKOG OPOREZIVANjA U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK I NA IMOVINU

(Objavljen u "Sl. list SCG - Međ. ugo.", br. 3 od 12. maja 2006)

Član 1.

Ratifikuje se Ugovor između Saveta ministara Srbije i Crne Gore i Vlade Republike Turske o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, koji je potpisan u Beogradu, 12. oktobra 2005. godine, u originalu na srpskom, turskom i engleskom jeziku.

Član 2.

Tekst Ugovora u originalu na srpskom jeziku glasi:

UGOVOR

IZMEĐU SAVETA MINISTARA SRBIJE I CRNE GORE I VLADE REPUBLIKE TURSKE O IZBEGAVANjU DVOSTRUKOG OPOREZIVANjA U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK I NA IMOVINU

Savet ministara Srbije i Crne Gore i Vlada Republike Turske,
u želji da zaključe Ugovor o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu,
sporazumeli su se o sledećem:

Član 1.

LICA NA KOJA SE PRIMENjUJE UGOVOR

Ovaj ugovor primenjuje se na lica koja su rezidenti jedne ili obe države ugovornice.

Član 2.

POREZI NA KOJE SE PRIMENjUJE UGOVOR

1. Ovaj ugovor primenjuje se na poreze na dohodak i na imovinu koje zavodi država ugovornica ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave, nezavisno od načina naplate.
2. Porezima na dohodak i na imovinu smatraju se svi porezi koji se zavode na ukupan dohodak, na ukupnu imovinu ili na delove dohotka ili imovine, uključujući poreze na dobitak od otuđenja pokretne ili nepokretne imovine, poreze na ukupne iznose zarada koje isplaćuju preduzeća, kao i poreze na prirast imovine.
3. Porezi na koje se primenjuje ovaj ugovor su:
- u Srbiji i Crnoj Gori:
1) porez na dobit;
2) porez na dohodak;
3) porez na imovinu
(u daljem tekstu: "porez Srbije i Crne Gore");
- u Turskoj:
1) porez na dohodak;
2) porez na dobit korporacija
(u daljem tekstu: "turski porez").

4. Ugovor se primenjuje i na iste ili bitno slične poreze koji se posle datuma potpisivanja ovog ugovora zavedu pored ili umesto postojećih poreza. Nadležni organi država ugovornica obaveštavaju jedni druge o značajnim promenama izvršenim u njihovim poreskim zakonima.

Član 3.

OPŠTE DEFINICIJE

1. Za potrebe ovog ugovora:
1) izrazi "država ugovornica" i "druga država ugovornica" označavaju Srbiju i Crnu Goru ili Tursku, zavisno od smisla;
2) izraz "Srbija i Crna Gora" označava državnu zajednicu Srbija i Crna Gora, a upotrebljen u geografskom smislu označava suvozemnu (kopnenu) teritoriju Srbije i Crne Gore, njene unutrašnje morske vode i pojas teritorijalnog mora, vazdušni prostor nad njima, kao i morsko dno i podzemlje dela otvorenog mora izvan spoljne granice teritorijalnog mora, nad kojima Srbija i Crna Gora vrši suverena prava radi istraživanja i korišćenja njihovih prirodnih bogatstava, u skladu sa svojim unutrašnjim zakonodavstvom i međunarodnim pravom;
3) izraz "Turska" označava tursku teritoriju uključujući teritorijalno more i vazdušni prostor iznad njega, kao i pomorske oblasti nad kojima ona ima jurisdikciju ili suverena prava za potrebe istraživanja, iskorišćavanja i zaštite prirodnih bogatstava, u skladu sa međunarodnim pravom;
4) izraz "političke jedinice", u državnoj zajednici Srbija i Crna Gora, označava države članice;
5) izraz "državljanin" označava:
- fizičko lice koje ima državljanstvo države ugovornice;
- pravno lice, ortačko društvo ili udruženje koje takav status ima na osnovu zakonodavstva važećeg u državi ugovornici;
6) izraz "lice" obuhvata fizičko lice, kompaniju i društvo lica;
7) izraz "kompanija" označava akcionarsko društvo ili lice koje se smatra akcionarskim društvom za poreske svrhe;
8) izrazi "preduzeće države ugovornice" i "preduzeće druge države ugovornice" označavaju preduzeće kojim upravlja rezident države ugovornice, odnosno preduzeće kojim upravlja rezident druge države ugovornice;
9) izraz "međunarodni saobraćaj" označava saobraćaj pomorskim brodom, vazduhoplovom ili drumskim vozilom koji obavlja preduzeće države ugovornice, osim ako se saobraćaj obavlja pomorskim brodom, vazduhoplovom ili drumskim vozilom isključivo i između mesta u drugoj državi ugovornici;
10) izraz "nadležan organ" označava:
- u Srbiji i Crnoj Gori, Ministarstvo za međunarodne ekonomske odnose, odnosno njegovog ovlašćenog predstavnika;
- u Turskoj, ministra finansija, odnosno njegovog ovlašćenog predstavnika.

2. Kada država ugovornica primenjuje Ugovor, svaki izraz koji u njemu nije definisan ima značenje, osim ako kontekst ne zahteva drugačije, prema zakonu te države za potrebe poreza na koje se

Ugovor primenjuje i značenje prema važećim poreskim zakonima koje primenjuje ta država ima prednost u odnosu na značenje koje tom izrazu daju drugi zakoni te države.

Član 4.

REZIDENT

1. Izraz "rezident države ugovornice", za potrebe ovog ugovora, označava lice koje, prema zakonima te države, podleže oporezivanju u toj državi po osnovu svog prebivališta, boravišta, zakonskog sedišta, sedišta uprave ili drugog merila slične prirode, i uključuje tu državu, njenu političku jedinicu ili jedinicu lokalne samouprave. Ovaj izraz, međutim, ne obuhvata lice koje u toj državi podleže oporezivanju samo za dohodak iz izvora u toj državi ili samo za imovinu koja se u njoj nalazi.
2. Ako je, prema odredbama stava 1. ovog člana, fizičko lice rezident obe države ugovornice, njegov se status određuje na sledeći način:
1) smatra se da je rezident samo države u kojoj ima stalno mesto stanovanja; ako ima stalno mesto stanovanja u obe države, smatra se da je rezident samo države sa kojom su njegove lične i ekonomske veze tešnje (središte životnih interesa);
2) ako ne može da se odredi u kojoj državi ima središte životnih interesa ili ako ni u jednoj državi nema stalno mesto stanovanja, smatra se da je rezident samo države u kojoj ima uobičajeno mesto stanovanja;
3) ako ima uobičajeno mesto stanovanja u obe države ili ga nema ni u jednoj od njih, smatra se da je rezident samo države čiji je državljanin;
4) ako je državljanin obe države ili nijedne od njih, nadležni organi država ugovornica rešiće pitanje zajedničkim dogovorom.

3. Ako je, prema odredbama stava 1. ovog člana lice, osim fizičkog, rezident obe države ugovornice, nadležni organi država ugovornica nastojaće da slučaj reše zajedničkim dogovorom imajući u vidu njegovo zakonsko sedište ili sedište stvarne uprave ili bilo koji drugi značajni kriterijum.

Član 5.

STALNA JEDINICA

1. Izraz "stalna jedinica", za potrebe ovog ugovora, označava stalno mesto preko koga preduzeće potpuno ili delimično obavlja poslovanje.
2. Pod izrazom "stalna jedinica" podrazumeva se naročito:
1) sedište uprave;
2) ogranak;
3) poslovnica;
4) fabrika;
5) radionica;
6) rudnik, izvor nafte ili gasa, kamenolom ili drugo mesto iskorišćavanja prirodnih bogatstava.

3. Gradilište ili građevinski ili montažni radovi čine stalnu jedinicu samo ako traju duže od osamnaest meseci.

4. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, pod izrazom stalna jedinica ne podrazumeva se:

1) korišćenje objekata i opreme isključivo u svrhe uskladištenja, izlaganja ili isporuke dobara ili robe koja pripada preduzeću;
2) održavanja zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo u svrhu uskladištenja, izlaganja ili isporuke;
3) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo sa svrhom da je drugo preduzeće preradi;
4) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu kupovine dobara ili robe ili pribavljanja obaveštenja za preduzeće;
5) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu obavljanja, za preduzeće, svake druge delatnosti koja ima pripremni ili pomoćni karakter;
6) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu delatnosti navedenih u tač. 1) do 5) u bilo kojoj kombinaciji, pod uslovom da je ukupna delatnost stalnog mesta poslovanja koja nastaje iz ove kombinacije pripremnog ili pomoćnog karaktera.

5. Izuzetno od odredaba st. 1. i 2. ovog člana, kada lice - osim zastupnika sa samostalnim statusom na koga se primenjuje stav 6. ovog člana - radi u ime preduzeća i ima i uobičajeno koristi u državi ugovornici ovlašćenje da zaključuje ugovore u ime preduzeća, smatra se da to preduzeće ima stalnu jedinicu u toj državi u odnosu na delatnosti koje to lice obavlja za preduzeće, osim ako su delatnosti tog lica ograničene na delatnosti navedene u stavu 4. ovog člana koje, ako bi se obavljale preko stalnog mesta poslovanja, ne bi ovo stalno mesto poslovanja činile stalnom jedinicom prema odredbama tog stava.

6. Ne smatra se da preduzeće ima stalnu jedinicu u državi ugovornici samo zato što u toj državi