ZAKON
O REGULISANjU ODNOSA REPUBLIKE SRBIJE I BANAKA U STEČAJU PO OSNOVU PREUZETIH INOSTRANIH KREDITA, ODNOSNO ZAJMOVA
(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 45 od 31. maja 2005)
Član 1.
Ovim zakonom uređuju se odnosi Republike Srbije i banaka u stečaju, odnosno likvidaciji sa teritorije Republike Srbije koje su dužnici, odnosno originalni dužnici ili garanti prema poveriocima Pariskog i Londonskog kluba, Međunarodnoj banci za obnovu i razvoj, Evropskoj investicionoj banci, Banci za razvoj Saveta Evrope i drugim inostranim poveriocima, u pogledu obaveza koje je po tim osnovima preuzela Republika Srbija, kao i odnosi Republike Srbije i krajnjih dužnika i poslovnih banaka krajnjih dužnika koje su garanti ili dužnici prema bankama u stečaju, odnosno likvidaciji po osnovu pomenutih kredita, odnosno zajmova.
Član 2.
Banke u stečaju, odnosno likvidaciji sa sedištem na teritoriji Republike Srbije oslobađaju se obaveza prema inostranim poveriocima po osnovu kredita, odnosno zajmova iz člana 1. ovog zakona, u slučaju kad su:
1) dužnici ili garanti prema Međunarodnoj banci za obnovu i razvoj;
2) dužnici ili garanti prema Evropskoj investicionoj banci;
3) dužnici ili garanti prema Fondu za finansiranje povećanja zaposlenosti u privredno nedovoljno razvijenim i izrazito emigracionim područjima SRJ, a po osnovu sredstava pribavljenih na osnovu ugovora o zajmu između pomenutog fonda i Banke za razvoj Saveta Evrope (ranije: Fond za reintegraciju Evropskog Saveta);
4) dužnici ili garanti prema drugim inostranim poveriocima, u slučaju kad je Republika Srbija te obaveze preuzela prema Zakonu o regulisanju odnosa između Savezne Republike Jugoslavije i pravnih lica i banaka sa teritorije Savezne Republike Jugoslavije koje su prvobitni dužnici ili garanti prema poveriocima Pariskog i Londonskog kluba ("Službeni list SRJ", br. 36/02 i 7/03);
5) dužnici ili garanti prema inostranim poveriocima, u drugim slučajevima kad je Republika Srbija, u skladu sa zakonom, preuzela ili će preuzeti obaveze po osnovu inostranih kredita, odnosno zajmova.
Član 3.
Krajnji dužnici - pravna lica, odnosno njihovi pravni sledbenici sa sedištem na teritoriji Republike Srbije, u pogledu čijih je obaveza banka u stečaju, odnosno likvidaciji dužnik, odnosno originalni dužnik ili garant u smislu člana 2. ovog zakona, oslobađaju se obaveza prema bankama u stečaju, odnosno likvidaciji i stupaju u obavezu prema Republici Srbiji.
Član 4.
Poslovne banke krajnjih dužnika koje su bile garanti, odnosno dužnici prema bankama u stečaju, odnosno likvidaciji za obaveze iz člana 2. ovog zakona, oslobađaju se obaveza prema bankama u stečaju, odnosno likvidaciji i stupaju u obavezu prema Republici Srbiji.
Član 5.
Republika Srbija, banke u stečaju, odnosno likvidaciji, krajnji dužnici, odnosno njihovi pravni sledbenici i njihove poslovne banke dužni su da izvrše potrebne promene u svojim poslovnim knjigama, saglasno odredbama čl. 2, 3. i 4. ovog zakona.
Član 6.
Potraživanjima iz čl. 3. i 4. ovog zakona, u ime i za račun Republike Srbije, upravlja Agencija za osiguranje depozita, sanaciju, stečaj i likvidaciju banaka (u daljem tekstu: Agencija).
Poslovne banke i krajnji dužnici iz čl. 3. i 4. ovog zakona, odnosno njihovi pravni sledbenici dužni su da, u roku od tri meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona, sa Agencijom zaključe ugovor kojim će regulisati svoje obaveze prema Republici Srbiji.
Ugovorom iz stava 2. ovog člana na Republiku Srbiju preneće se sva sredstva obezbeđenja i ostala sporedna prava kojima su raspolagale banke u stečaju, odnosno likvidaciji.
Član 7.
Sredstva ostvarena naplatom potraživanja po ugovorima iz člana 6. ovog zakona, uplaćuju se u budžet Republike Srbije.
Sredstva iz stava 1. ovog člana služe za izmirenje obaveza Republike Srbije prema poveriocima po osnovu obaveza koje je Republika Srbija preuzela saglasno odredbama čl. 1. i 2. ovog zakona.
Član 8.
Ovaj zakon stupa na snagu narednog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".