ZAKON

O REŠAVANjU SUKOBA ZAKONA I NADLEŽNOSTI U STATUSNIM, PORODIČNIM I NASLEDNIM ODNOSIMA

(Objavljen u "Sl. listu SFRJ", br. 9/79, 20/90 i "Sl. listu SRJ", br. 46/96)

I. OPŠTE ODREDBE

Član 1.

Ovim zakonom propisuju se pravila za rešavanje sukoba republičkih zakona u oblasti statusnih odnosa fizičkih i pravnih lica, bračnih odnosa, odnosa roditelja i dece, odnosa usvojenja, odnosa starateljstva i naslednih odnosa, kao i za rešavanje sukoba nadležnosti između organa u republikama u odnosima iz tih oblasti.

Član 2.

Ovim zakonom propisuju se i pravila o merodavnom pravu kad je propisima Savezne Republike Jugoslavije ili međunarodnim ugovorom predviđeno da je za pravne odnose iz člana 1. ovog zakona merodavno pravo Savezne Republike Jugoslavije, odnosno da je za rešavanje tih odnosa nadležan organ Savezne Republike Jugoslavije.

Član 3.

Ako pravo druge države upućuje da se na prava i obaveze jugoslovenskog državljanina u odnosima iz člana 1. ovog zakona kao merodavno primenjuje pravo Savezne Republike Jugoslavije, merodavno pravo Savezne Republike Jugoslavije je pravo republike, na čijoj teritoriji on ima prebivalište, a ako nema prebivalište na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije, merodavno je pravo republike čiji je državljanin, ako ovim ili drugim saveznim zakonom nije drukčije određeno.

Član 4.

Ako po pravilima međunarodnog prava na prava i obaveze stranog državljanina kao merodavno pravo treba primeniti pravo države čiji je on državljanin, za lice bez državljanstva ili čije se državljanstvo ne može utvrditi merodavno je pravo republike, na čijoj teritoriji to lice ima prebivalište, odnosno boravište.
Ako lice iz stava 1. ovog člana nema prebivalište, odnosno boravište na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije, a pravila međunarodnog prava upućuju na primenu prava Savezne Republike Jugoslavije, merodavno je pravo republike, čiji je organ nadležan za rešavanje datog odnosa.

Član 5.

Ako ovim ili drugim saveznim zakonom nije drukčije određeno, pravni akt u pogledu oblika punovažan je ako je sastavljen po pravu republike, gde je akt preduzet, ili po pravu republike, gde nastaje pravno dejstvo akta, ili po pravu merodavnom za sadržinu akta.
Pravni akt koji se odnosi na nepokretnost punovažan je u pogledu oblika ako je sastavljen po pravu republike, na čijoj se teritoriji nalazi nepokretnost.

Član 6.

Ako ovim ili drugim saveznim zakonom nije određeno merodavno pravo za pravni odnos u oblastima obuhvaćenim ovim zakonom, za taj odnos merodavno je pravo republike, čiji je organ nadležan za rešavanje tog odnosa.

Član 7.

Ako prilikom utvrđivanja merodavnog prava nastane spor o činjenicama ili o postojanju ili nepostojanju pravnog odnosa ili prava na osnovu kojih se određuje pravo republike, koje je merodavno za dati pravni odnos, spor o tim činjenicama, odnosno o postojanju ili nepostojanju pravnog odnosa ili prava rešava se po pravu republike, čiji organ rešava o tome.

Član 8.

(Brisan)

II. MERODAVNO PRAVO U STATUSNIM ODNOSIMA

Član 9.

Pravna sposobnost i poslovna sposobnost jugoslovenskog državljanina utvrđuju se po pravu republike, na čijoj teritoriji on ima prebivalište.
Ako jugoslovenski državljanin nema prebivalište na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije, njegova pravna sposobnost i poslovna sposobnost utvrđuju se po pravu republike čiji je on državljanin.
Ako jugoslovenski državljanin nije poslovno sposoban po pravu republike, na čijoj teritoriji ima prebivalište, njegova poslovna sposobnost utvrđuje se po pravu republike čiji je on državljanin.

Član 10.

Svojstvo pravnog lica, njegova delatnost, odnosno delokrug i ovlašćenja utvrđuju se po pravu republike na čijoj se teritoriji nalazi organ u čiji je registar upisano to pravno lice, odnosno po pravu po kome je ono osnovano, ako upisivanje u registar nije obavezno.

Član 11.

Za ograničenje ili lišenje poslovne sposobnosti jugoslovenskog državljanina merodavno je pravo republike, na čijoj teritoriji on ima prebivalište, a ako nema prebivalište na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije, merodavno je pravo republike čiji je on državljanin.

Član 12.

Za proglašenje nestalog jugoslovenskog državljanina za umrlog i za dokazivanje smrti merodavno je pravo republike, na čijoj je teritoriji on imao prebivalište u vreme nestanka, a ako nije imao prebivalište na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije, merodavno je pravo republike čiji je bio državljanin u vreme nestanka.

III. MERODAVNO PRAVO U BRAČNIM ODNOSIMA I ODNOSIMA RODITELjA I DECE, USVOJENjA I STARATELjSTVA

Član 13.

Uslovi za zaključenje braka jugoslovenskog državljanina utvrđuju se po pravu republike, na čijoj teritoriji on ima prebivalište.
Ako jugoslovenski državljanin nema prebivalište na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije, ili ako ne ispunjava uslove za zaključenje braka po pravu iz stava 1. ovog člana, uslovi za zaključenje braka utvrđuju se po pravu republike čiji je on državljanin.

Član 14.

Ako je po pravilima međunarodnog prava za utvrđivanje uslova za zaključenje braka stranog državljanina ili lica bez državljanstva merodavno pravo Savezne Republike Jugoslavije, uslovi za zaključenje braka utvrđuju se po pravu republike, na čijoj teritoriji on ima prebivalište, a ako nema prebivalište na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije, merodavno je pravo republike, na čijoj se teritoriji brak zaključuje.

Član 15.

Za oblik zaključenja braka merodavno je pravo republike, na čijoj se teritoriji brak zaključuje.
Za oblik zaključenja braka pred diplomatskim, odnosno konzularnim predstavništvom Savezne Republike Jugoslavije u inostranstvu merodavno je pravo republike, na čijoj teritoriji budući bračni drugovi imaju ili su imali poslednje prebivalište, a ako takvog prebivališta nema, merodavno je pravo republike čiji su državljani oba buduća bračna druga.
Ako budući bračni drugovi nemaju ni isto republičko državljanstvo, merodavno je pravo republike, za koje se oni sporazumno odluče.

Član 16.

Za lične i imovinske odnose bračnih drugova merodavno je pravo republike, na čijoj teritoriji oni imaju zajedničko prebivalište.
Ako bračni drugovi nemaju prebivalište na teritoriji iste republike, za njihove lične i imovinske odnose merodavno je pravo republike čiji su državljani, a ako nemaju ni isto republičko državljanstvo, merodavno je pravo republike, za koje se oni sporazumno odluče, a ako ne postignu sporazum - pravo republike, na čijoj je teritoriji ili po čijim je propisima brak zaključen.
Ako bračni drugovi ili samo jedan od njih nemaju prebivalište na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije, za njihove lične i imovinske odnose merodavno je pravo republike čiji su oni državljani, a ako nemaju ni isto republičko državljanstvo, merodavno je pravo republike, za koje se oni sporazumno odluče, a ako ne postignu sporazum - pravo republike, na čijoj je teritoriji ili po čijim je propisima brak zaključen.

Član 17.

Ako je jedan bračni drug jugoslovenski državljanin, a drugi strani državljanin, ili ako su oba bračna druga strani državljani, a po pravilima međunarodnog prava je merodavno pravo Savezne Republike Jugoslavije, za njihove lične i imovinske odnose merodavno je pravo republike, na čijoj teritoriji bračni drugovi imaju ili su imali poslednje zajedničko prebivalište, a ako na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije nemaju ili nisu imali poslednje zajedničko prebivalište, merodavno je pravo republike, na čijoj je teritoriji ili po čijim je propisima brak zaključen.

Član 18.

Za razvod braka i za pravne posledice razvoda braka merodavno je pravo republike na čijoj teritoriji oba bračna druga imaju prebivalište u vreme podnošenja tužbe.
Ako u vreme podnošenja tužbe za razvod braka bračni drugovi nemaju prebivalište