Za pristup kompletnom i ažurnom tekstu ovog dokumeta, molimo vas:


------------------------
NAPOMENA:
Odlukom Ustavnog suda brojIU-53/2006 ("Sl. glasnik RS", br. 120 od 21. decembra 2012), utvrđuje se da odredbe člana 8, člana 23. stav 1. tačka 1, člana 24. stav 1. tačka 1. i člana 25. Zakona o sahranjivanju i grobljima ("Službeni glasnik SRS", br. 20/77, 24/85 i 6/89 i "Službeni glasnik RS", br. 53/93, 67/93, 48/94 i 101/05) nisu u saglasnosti sa Ustavom i prestaju da važe danom objavljivanja Odluke Ustavnog suda u "Službenom glasniku Republike Srbije".
------------------------
NAPOMENA:
Odlukom Ustavnog suda brojIUz-27/2009 ("Sl. glasnik RS", br. 84 od 24. septembra 2013), utvrđuje se da odredba člana 2. stav 2. Zakona o sahranjivanju i grobljima ("Službeni glasnik SRS", br. 20/77 i 24/85 i "Službeni glasnik RS", br. 53/93, 67/93, 48/94 i 101/05) nije u saglasnosti sa Ustavom i Evropskom konvencijom o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda i odredba prestaje da važi danom objavljivanja Odluke Ustavnog suda u "Službenom glasniku Republike Srbije".
------------------------

ZAKON

O SAHRANjIVANjU I GROBLjIMA

(Objavljen u "Sl. glasniku SRS", br. 20 od 21. maja 1977, 24/85, 6/89, "Sl. glasniku RS", br. 53/93, 67/93, 48/94, 101/05, 120/12, 84/13)

I. OPŠTE ODREDBE

Član 1.

Sahranjivanje umrlih, određivanje i stavljanje van upotrebe groblja, održavanje i uređenje groblja i krematorijuma vrši se na način utvrđen propisom skupštine opštine, donetim u skladu sa načelima ovog zakona i drugim propisima koji se odnose na sahranjivanje i groblja.

Član 2.

Sahranjivanje umrlih može se vršiti samo na groblju.
(Stav 2. prestao da važi)

Član 3.

Sahranjivanje se vrši u skladu sa odgovarajućim sanitarnim propisima, a na način koji odgovara pijetetu prema umrlom, dostojanstvu mesta na kojem on počiva i uz poštovanje osećanja srodnika umrlog i drugih osoba koje su bile bliske sa umrlim.
Pod sahranjivanjem, u smislu ovog zakona, smatra se pokopavanje posmrtnih ostataka umrlog, odnosno spaljivanje posmrtnih ostataka i ostavljanje pepela na određena mesta i druge radnje koje se u tom cilju preduzimaju.

Član 4.

Grobljem se, u smislu ovog zakona, smatra zemljište koje je odgovarajućim urbanističkim planom ili odlukom skupštine opštine određeno za sahranjivanje umrlih.
Urbanističkim planom ili odlukom iz stava 1. ovog člana, utvrđuju se lokacija i urbanističko-tehnički uslovi za podizanje objekata neophodnih za vršenje pogrebne delatnosti (mrtvačnice, prodavnice i drugi objekti), komunalnih uređaja i instalacija, spoljnih i unutrašnjih saobraćajnica, za određivanje grobnih mesta, za izgradnju grobnica, drugih spomen objekata i za podizanje spomenika.
Prilikom određivanja zemljišta za groblje mora se posebno voditi računa o zaštiti izvorišta za snabdevanje vodom, objekata za snabdevanje vodom za piće, geološkom sastavu tla, kao i o sanitarnim i drugim uslovima propisanim za podizanje groblja.

Član 5.

Groblja se moraju koristiti u skladu sa opštim uslovima kojima se obezbeđuju njihova namena, korišćenje i drugi uslovi utvrđeni zakonom, odnosno odlukom skupštine opštine u skladu sa zakonom.

Član 6.

Poslove pogrebne delatnosti i uređivanja i održavanja groblja vrše organizacije udruženog rada kojima je skupština opštine poverila vršenje ovih poslova.
Uređivanje i održavanje groblja skupština opštine može poveriti i mesnoj zajednici.

Član 7.

Prilikom sahranjivanja mogu se vršiti verski obredi koji nisu u suprotnosti sa propisima o pravnom položaju verskih zajednica.

Član 8.

(Prestao da važi)

II. SAHRANjIVANjE

Član 9.

Sahranjivanje se može izvršiti posle utvrđivanja smrti na način određen posebnim propisima.
Sahranjivanje se može izvršiti najranije po isteku 24 časa od momenta nastupanja smrti.

Član 10.

Pokopavanje posmrtnih ostataka umrlog vrši se na groblju koje je u upotrebi.
Groblje u upotrebi koje se nalazi u gradu, naselju gradskog karaktera, ili u turističkom mestu mora imati prostoriju koja služi za čuvanje posmrtnih ostataka umrlog do sahranjivanja i ispraćaj posmrtnih ostataka (u daljem tekstu: mrtvačnica).

Član 11.

Odobrenje za pokopavanje u određeno groblje i grobno mesto daje nadležni organ opštine, odnosno organizacija udruženog rada koja vrši poslove pogrebne delatnosti, uređivanje i održavanje groblja, ili mesna zajednica kojoj je povereno vršenje poslova uređivanja i održavanja groblja.
Sahrana spaljenih posmrtnih ostataka umrlog vrši se ostavljanjem pepela na određena mesta.

Član 12.

Posmrtni ostaci, po uređenoj smrti, prenose se na groblje i do sahrane čuvaju u mrtvačnici, ako na groblju postoji mrtvačnica.
Posmrtni ostaci mogu se, sa odobrenjem verske zajednice, čuvati i u crkvama, kapelama i drugim objektima koji su namenjeni za vršenje verskih obreda do sahrane.
Pre sahranjivanja, posmrtni ostaci mogu biti izloženi na određenom mestu van groblja, radi ukazivanja posebnih posmrtnih počasti, ako sahranjivanje organizuje društveno-politička zajednica ili po odobrenju nadležnog organa opštine.

Član 13.

Spaljivanje posmrtnih ostataka može se vršiti ako je takvu želju za života izjavilo umrlo lice ili po nalogu lica koje je dužno da sahrani umrlog (član 14).
Spaljivanje posmrtnih ostataka ne može se vršiti ako je umrli za života izrazio želju da se njegovi posmrtni ostaci ne spaljuju.
Spaljivanje posmrtnih ostataka lica koja nisu umrla prirodnom smrću, može se izvršiti samo po odobrenju organa nadležnog za pokretanje ili vođenje krivičnog postupka.

Član 14.

Sahranjivanje umrlog dužni su da obezbede njegovi srodnici, odnosno lica koja bi prema važećim propisima bila obavezna da ga izdržavaju, odnosno da se o njemu staraju ili druga fizička i pravna lica koja preuzmu obavezu da obezbede sahranjivanje, odnosno koja su dužna da se o tome staraju.
Ako ne postoje lica iz stava 1. ovog člana, ili ako lica koja su dužna da izvrše sahranjivanje to odbiju, ili nisu u mogućnosti da sahranjivanje obezbede, sahranjivanje će izvršiti organizacija udruženog rada koja vrši poslove pogrebne delatnosti i uređivanje i održavanje groblja, ili mesna zajednica kojoj je povereno vršenje tih poslova, ili nadležni organ opštine u mestu u kome je lice umrlo, odnosno gde su posmrtni ostaci nađeni.
U slučaju iz stava 2. ovog člana prijavljivanje sahrane, utvrđivanje identiteta umrlog i upis u matičnu knjigu umrlih vrši