ZAKON

O ZAŠTITI TOPOGRAFIJA INTEGRISANIH KOLA

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 104 od 16. decembra 2009)

I. OSNOVNE ODREDBE

Član 1.

Ovim zakonom uređuju se predmet, uslovi i subjekti zaštite topografija integrisanih kola (u daljem tekstu: topografija), prava subjekata i način njihovog ostvarivanja, prava privrednog društva ili drugog pravnog lica u kome je topografija nastala, kao i ograničenja u vezi zaštite topografija integrisanih kola.

II. PREDMET I USLOVI ZAŠTITE

Predmet zaštite

Član 2.

Topografija, u smislu ovog zakona, jeste na bilo koji način prikazan trodimenzionalni raspored elemenata, od kojih je najmanje jedan aktivan, i međuveza u integrisanom kolu, ili takav trodimenzionalni raspored pripremljen za proizvodnju određenog integrisanog kola.
Integrisano kolo, u smislu ovog zakona, jeste gotov proizvod ili međuproizvod u kome se ostvaruje određena elektronska funkcija i u kome su elementi, od kojih je najmanje jedan aktivan, i međuveze integralno formirani u komadu materijala ili na komadu materijala, odnosno i u komadu i na komadu materijala.

Član 3.

Ovim zakonom ne štiti se tehnologija koja se koristi u proizvodnji topografije ili integrisanog kola, informacije koje se čuvaju u integrisanom kolu, ideje, postupci, procesi, sistemi, metodi rada, koncepti, principi ili otkrića, bez obzira na način na koji su opisani ili objašnjeni.

Uslovi za zaštitu

Član 4.

Može se štititi samo topografija koja je rezultat intelektualnog napora stvaraoca i koja u vreme svog nastanka nije bila opštepoznata među stvaraocima topografija i proizvođačima integrisanih kola.
Topografija koja se sastoji od kombinacije elemenata i međuveza koje su opštepoznate biće zaštićena samo ako, posmatrano u celini, ispunjava uslove iz stava 1. ovog člana.

Član 5.

Zaštita topografije može se tražiti u roku od dve godine od datuma njene prve komercijalne upotrebe bilo gde u svetu.
Ako topografija nije komercijalno upotrebljena, zaštita topografije se može tražiti u roku od 15 godina od dana njenog nastanka.

Subjekti zaštite

Član 6.

Pravo na zaštitu topografije ima njen stvaralac, odnosno njegov pravni sledbenik ili poslodavac, odnosno njegov pravni sledbenik. Ako je topografiju kreiralo više stvaralaca, njima pripada zajedničko pravo na zaštitu.
Na zaštitu topografije koja je nastala u radnom odnosu shodno se primenjuju odredbe zakona kojim se uređuju patenti.

Član 7.

Strana lica imaju pravo na zaštitu topografije u Republici Srbiji pod uslovima uzajamnosti. U slučaju sumnje, postojanje uzajamnosti dokazuje lice koje se na nju poziva.

III. POSTUPAK ZAŠTITE

Zajedničke odredbe

Član 8.

Pravna zaštita topografije ostvaruje se u upravnom postupku koji vodi organ državne uprave nadležan za poslove intelektualne svojine (u daljem tekstu: nadležni organ).
Odluke nadležnog organa su konačne i protiv njih se može voditi upravni spor.

Član 9.

Nadležni organ vodi Registar prijava topografija (u daljem tekstu: Registar prijava) i Registar topografija.
Registar prijava sadrži naročito: broj prijave topografije; datum podnošenja prijave topografije; naziv topografije; datum nastanka topografije, ako topografija nije bila komercijalno upotrebljena; datum i mesto prve komercijalne upotrebe topografije, odnosno integrisanog kola izrađenoj prema toj topografiji; podatke o podnosiocu prijave; podatke o stvaraocu topografije, podatke o promenama koje se odnose na prijavu.
Registar topografija sadrži naročito: registarski broj topografije; broj prijave i datum podnošenja prijave; podatke o nosiocu prava na topografiju; podatke o stvaraocu topografije, odnosno naznačenje da stvaralac ne želi da bude naveden; broj i datum donošenja rešenja o priznanju prava; datum registrovanja topografije; datum i mesto prve komercijalne upotrebe; podatke o promenama koje se odnose na topografiju.
Vlada bliže propisuje sadržinu registara iz stava 1. ovog člana.

Član 10.

Strano lice mora, u postupku zaštite pred nadležnim organom imati zastupnika koji se bavi zastupanjem u vidu zanimanja i koji je domaći državljanin ili domaće pravno lice.

Pokretanje postupka za zaštitu topografije

Član 11.

Postupak za zaštitu topografije pokreće se podnošenjem prijave za zaštitu topografije (u daljem tekstu: prijava) nadležnom organu.
Nadležni organ ne proverava da li podnosilac prijave ima pravo na zaštitu.
Za svaku topografiju podnosi se posebna prijava.

Prijave domaćih lica u inostranstvu

Član 12.

Domaće lice može da traži zaštitu topografije u inostranstvu nakon proteka roka od tri meseca od dana podnošenja prijave nadležnom organu.

Sadržina prijave

Član 13.

Prijava sadrži zahtev za priznanje prava na topografiju i priloge.
Zahtev za priznanje prava na topografiju sadrži:
1) naziv topografije;
2) podatke o podnosiocu prijave i stvaraocu topografije, ako podnosilac prijave nije stvaralac;
3) datum podnošenja prijave;
4) datum nastanka topografije, ako topografija nije bila komercijalno upotrebljena, ili datum i mesto kada je topografija prvi put komercijalno upotrebljena bilo gde u svetu.
Uz zahtev za priznanje prava na topografiju podnose se sledeći prilozi:
1) opis topografije, sa podacima koji definišu elektronsku funkciju koju integrisano kolo izrađeno prema topografiji obavlja;
2) grafički prikaz ili prikaz topografije u drugom odgovarajućem obliku kojim se topografija identifikuje;
3) primerak integrisanog kola izvedenog prema topografiji za koju se traži zaštita, ako je integrisano kolo komercijalno upotrebljeno;
4) dokaz o komercijalnoj upotrebi topografije;
5) izjavu o pravu na podnošenje prijave ako podnosilac prijave nije stvaralac topografije.
Podnosilac prijave može pri podnošenju prijave da traži da se delovi priloga iz stava 3. tačka 2) ovog člana koji predstavljaju poslovnu tajnu ne mogu saopštavati ni činiti dostupnim trećim licima, pod uslovom da su ostali delovi priloga iz stava 3. tačka 2) ovog člana dovoljni za identifikaciju topografije.
Uz prijavu se podnosi dokaz o uplati propisane takse.
Vlada bliže propisuje sadržinu zahteva za priznanje prava na topografiju i priloga koji se podnose uz taj zahtev.

Ispitivanje prijave

Član 14.

Po prijemu prijave, ispituje se da li je predmet prijave topografija u smislu člana 2. stav 1. ovog zakona i da li je prijava podnesena u roku iz člana 5. ovog zakona.
Posle utvrđivanja ispunjenja uslova iz stava 1. ovog člana, nadležni organ ispituje:
1) da li je, ako je podnosilac prijave strano lice, prijava podneta preko zastupnika u smislu člana 10. ovog zakona;
2) da li je podneta posebna prijava za svaku topografiju u smislu člana 11. stav 3. ovog zakona;
3) da li prijava sadrži sve podatke iz zahteva za priznanje prava u smislu člana 13. stav 2. ovog zakona i priloge u smislu člana 13. stav 3. ovog zakona;
4) da li je plaćena propisana taksa;
5) da li zahtev za priznanje prava na topografiju i prilozi koji se podnose uz taj zahtev imaju propisanu sadržinu u smislu člana 13. stav 6. ovog zakona.
Ako nadležni organ na osnovu sprovedenog postupka ispitivanja prijave iz st. 1. i 2. ovog člana utvrdi da su ispunjeni svi uslovi iz tih stavova, doneće rešenje o priznanju prava na topografiju.
Ako prijava nije podnesena u roku iz člana 5. ovog zakona, nadležni organ će doneti zaključak o odbacivanju prijave.
Ako nadležni organ, na osnovu sprovedenog postupka ispitivanja prijave iz st. 1. i 2. ovog člana, utvrdi da predmet prijave nije topografija u smislu člana 2. stav 1. ovog zakona, odnosno da prijava nije podnesena u skladu sa odredbom stava 2. ovog člana, nadležni organ će, u roku od 30 dana od dana prijema prijave, pozvati podnosioca prijave da otkloni uočene nedostatke i ostaviti mu rok za to, koji ne može biti kraći od 30 dana niti duži od tri meseca.
Ako podnosilac prijave ne otkloni nedostatke iz