ZAKON
O ŽIGOVIMA
(Objavljen u "Sl. listu SCG", br. 61 od 24. decembra 2004; 7/05)
Član 1.
Ovim zakonom uređuju se način sticanja i zaštita prava na znak u prometu robe, odnosno usluga.
Žig je pravo kojim se štiti znak koji u prometu služi za razlikovanje robe, odnosno usluga jednog fizičkog ili pravnog lica od iste ili slične robe, odnosno usluga drugog fizičkog ili pravnog lica.
Član 2.
Žig može biti individualni, kolektivni ili žig garancije.
Kolektivni žig je žig pravnog lica koje predstavlja određeni oblik udruživanja proizvođača, odnosno davalaca usluga, koji imaju pravo da koriste subjekti koji su članovi tog udruženja, pod uslovima predviđenim ovim zakonom.
Korisnik kolektivnog žiga ima pravo da koristi taj žig samo na način predviđen opštim aktom o kolektivnom žigu.
Žig garancije je žig koji koristi više preduzeća pod nadzorom nosioca prava na žig, a koji služi kao garancija kvaliteta, geografskog porekla, načina proizvodnje ili drugih zajedničkih obeležja robe ili usluga tih preduzeća.
Nosilac prava na žig garancije mora da dozvoli korišćenje žiga garancije svakom preduzeću za robu ili usluge koje imaju zajedničke karakteristike propisane opštim aktom o žigu garancije.
Član 3.
Žigom, u smislu ovog zakona, ne smatraju se pečat, štambilj i punc (službeni znak za obeležavanje dragocenih metala, mera i slično).
I. PREDMET I USLOVI ZAŠTITE
Član 4.
Žigom se štiti znak koji služi za razlikovanje robe, odnosno usluga u prometu, koji se može grafički predstaviti. Znak se može sastojati, na primer, od reči, slogana, slova, brojeva, slika, crteža, rasporeda boja, trodimenzionalnih oblika, kombinacija tih znakova, kao i od muzičkih fraza prikazanih notnim pismom.
Član 5.
Žigom se ne može zaštititi znak:
1) koji je protivan moralu ili javnom poretku;
2) koji po svom ukupnom izgledu nije podoban za razlikovanje robe, odnosno usluga u prometu;
3) koji isključivo predstavlja oblik određen prirodom robe ili oblik robe neophodan za dobijanje određenog tehničkog rezultata;
4) koji isključivo označava vrstu robe, odnosno usluga, njihovu namenu, vreme ili način proizvodnje, kvalitet, cenu, količinu, masu i geografsko poreklo;
5) koji je uobičajen za označavanje određene vrste robe, odnosno usluga;
6) koji svojim izgledom ili sadržajem može da stvori zabunu u prometu u pogledu porekla, vrste, kvaliteta ili drugih svojstava robe, odnosno usluga;
7) koji sadrži zvanične znakove ili punceve za kontrolu ili garanciju kvaliteta ili ih podražava;
8) koji je istovetan zaštićenom znaku drugog lica za istu ili sličnu vrstu robe, odnosno usluga;
9) koji je sličan zaštićenom znaku drugog lica za istu ili sličnu vrstu robe, odnosno usluga, ako ta sličnost može da stvori zabunu u prometu i dovede u zabludu učesnike u prometu;
10) koji je istovetan ili sličan, za istu ili sličnu vrstu robe, znaku koji je poznat u Srbiji i Crnoj Gori u smislu člana 6bisPariske konvencije o zaštiti industrijske svojine;
11) koji bez obzira na robu, odnosno usluge na koje se odnosi, predstavlja reprodukciju, imitaciju, prevod ili transliteraciju zaštićenog znaka, ili njegovog bitnog dela koji je kod učesnika u prometu u Srbiji i Crnoj Gori nesumnjivo poznat kao znak visoke reputacije (u daljem tekstu: čuveni žig), kojim svoju robu, odnosno usluge obeležava drugo lice, ako bi se korišćenjem takvog znaka nelojalno izvlačila korist iz stečene reputacije čuvenog žiga ili bi se štetilo njegovom distinktivnom karakteru, odnosno reputaciji;
12) koji svojim izgledom ili sadržajem povređuje autorska prava ili prava industrijske svojine;
13) koji sadrži državni ili drugi javni grb, zastavu ili simbol, naziv ili skraćenicu naziva neke zemlje ili međunarodne organizacije, kao i njihovo podražavanje, osim po odobrenju nadležnog organa odnosne zemlje ili organizacije;
14) koji predstavlja ili podražava nacionalni ili religiozni simbol.
Znak iz stava 1. tač. 2, 4. i 5. ovog člana može se zaštititi žigom ako podnosilac prijave dokaže da je ozbiljnim korišćenjem znak postao podoban za razlikovanje u prometu robe i usluga na koje se odnosi.
Zaštićenim znakom iz stava 1. tač. 8. i 9. ovog člana smatra se i znak koji je predmet prijave za priznanje žiga, pod uslovom da žig po toj prijavi bude priznat.
Kod utvrđivanja da li je znak iz stava 1. tačka 11. ovog člana nesumnjivo poznat kao znak visoke reputacije, uzima se u obzir upoznatost relevantnog dela javnosti sa znakom, uključujući i poznavanje do koga je došlo putem promocije znaka. Relevantnim delom javnosti smatraju se stvarni i potencijalni korisnici robe, odnosno usluga koje se obeležavaju tim znakom, kao i lica uključena u distributerske tokove te robe, odnosno usluga.
Znak koji sadrži lik ili ime lica može se zaštititi samo po pristanku tog lica.
Znak koji sadrži lik ili ime umrlog lica može se zaštititi samo po pristanku roditelja, bračnog druga i dece umrlog.
Znak koji sadrži lik istorijske ili druge umrle znamenite ličnosti može se zaštititi uz dozvolu nadležnog organa i pristanak njenih srodnika do trećeg stepena srodstva.
Član 6.
Strana fizička i pravna lica, u pogledu zaštite znaka žigom u Srbiji i Crnoj Gori, uživaju ista prava kao i domaća fizička i pravna lica ako to proizilazi iz međunarodnih ugovora ili iz načela uzajamnosti. Postojanje uzajamnosti dokazuje lice koje se na uzajamnost poziva.
II. POSTUPAK ZAŠTITE
Zajedničke odredbe
Član 7.
Pravna zaštita znakova koji se koriste u prometu robe, odnosno usluga ostvaruje se u upravnom postupku koji vodi organ uprave Saveta ministara nadležan za poslove intelektualne svojine (u daljem tekstu: nadležni organ).
Odluke u postupku iz stava 1. ovog člana konačne su i protiv njih se može voditi upravni spor.
Član 8.
Nadležni organ vodi Registar prijava za priznanje žigova (u daljem tekstu: Registar prijava) i Registar žigova.
Registri iz stava 1. ovog člana su javne knjige i zainteresovana lica mogu da ih razgledaju bez plaćanja posebnih taksa.
Spise registrovanih žigova zainteresovana lica mogu da razgledaju, na usmeni zahtev, u prisustvu službenog lica.
Na pismeni zahtev zainteresovanih lica i uz plaćanje propisane takse, nadležni organ izdaje kopije dokumenata i odgovarajuće potvrde i uverenja o činjenicama o kojima vodi službenu evidenciju.
Sadržina registara iz stava 1. ovog člana uređuje se posebnim propisom.
Član 9.
Nadležni organ dužan je da zainteresovanim fizičkim licima učini dostupnim svoju dokumentaciju i informacije o žigovima.
Član 10.
Nosilac žiga, odnosno podnosilac prijave za priznanje žiga može podneti zahtev za međunarodno registrovanje žiga u skladu sa međunarodnim ugovorom.
Zahtev za međunarodno registrovanje iz stava 1. ovog člana podnosi se preko nadležnog organa.
Za zahtev za međunarodno registrovanje plaća se propisana taksa.
Sadržina zahteva za međunarodno registrovanje žiga i postupanje nadležnog organa po tom zahtevu uređuju se posebnim propisom.
Član 11.
Strano fizičko ili pravno lice u postupku pred nadležnim organom mora zastupati zastupnik upisan u registar zastupnika koji vodi nadležni organ ili domaći advokat.
Član 12.
U registar zastupnika koji vodi nadležni organ upisuju se fizička i pravna lica koja ispunjavaju uslove utvrđene zakonom kojim se uređuju patenti.
Zastupnik koji obavlja poslove zastupanja u ostvarivanju prava iz ovog zakona mora imati završen pravni fakultet.
Pokretanje postupka za priznanje žiga
Član 13.
Postupak za priznanje žiga pokreće se prijavom za priznanje žiga (u daljem tekstu: prijava).
Bitni delovi prijave su:
1) zahtev za priznanje žiga;
2) znak koji se želi zaštititi;
3) spisak robe, odnosno usluga na koje se znak odnosi.
Sadržina bitnih delova prijave
Član 14.
Zahtev za priznanje žiga sadrži:
1) podatke o podnosiocu prijave;
2) naznačenje da li je u pitanju individualni, kolektivni ili žig garancije;
3) potpis i pečat podnosioca prijave.
Prijava može da sadrži zahtev za priznanje samo jednog žiga koji se odnosi na jednu ili više vrsta robe, odnosno usluga.
Ako znak iz člana 13. stav 2. tačka 2. ovog zakona sadrži figurativni element, njegov izgled mora biti jasan, urađen na kvalitetnom papiru i pogodan za reprodukovanje.
Prijava može da sadrži opis znaka kojim se precizira izgled znaka, odnosno njegovo značenje.
Ako se zaštita traži za znak u boji, prijava mora da sadrži naznačenje boje, odnosno kombinacije boja.
Roba, odnosno usluge iz člana 13. stav 2. tačka 3. ovog zakona moraju biti označeni i svrstani prema klasama iz Ničanskog aranžmana o međunarodnoj klasifikaciji robe i usluga radi registrovanja žigova.
Način prezentacije i broj primeraka pojedinih bitnih delova prijave, kao i sadržina priloga koji se mogu podneti uz prijavu, uređuju se posebnim propisom.
Prijava za priznanje kolektivnog žiga i žiga garancije
Član 15.
Pored delova prijave iz člana 14. ovog zakona, uz prijavu za priznanje kolektivnog žiga prilaže se opšti akt o kolektivnom žigu, a uz prijavu za priznanje žiga